No Guns, No Entry | Gangster Academy: Book 2

#NoGunsNoEntry Her

"What was that?" Iyon ang agad ang sinabi ni Thres pagkapasok pa lang namin sa loob ng opisina ng Gangster Academy. I didn't answer.

"Zerah. What was that?" Hindi ko lang ulit siya pinansin at nagtungo lang ako sa swivel chair ko. Hinimas ko ang lamesa. Walang alikabok. Good. Ayoko ng dumi sa paligid. Nakakairita. Masakit sa mata.

Tiningnan ko ang picture frames na nakasabit sa wall na nasa likod ng table. These are all my faces as Zitty Nakahara. Agad na nagsalubong ang kilay ko. Bakit naririto pa iyan?

"Zerah! What was that?!" Thres shouted at nairita na ako kung kaya't hinarap ko siya at balewalang ipinatong ko ang mga binti ko sa lamesa. Kitang-kita ang taas ng takong na suot ko at ang perfectly shaped na mga legs ko. Kung hindi lang ako naiirita ay mapapangiti ako sa pasimpleng pagsilip ni Thres sa binti ko. 

The monster is attracted to my fcking flesh.

Pasimpleng tiningnan ko ng bored si Thres at tinitigan siya sa mata. "That was just an invitation for Dark to play. What's wrong with that?"

"It is wrong, My Empress. He is your weakness before." sabi ni Thres na ikinasama ng timpla ng mukha ko. Agad na tiningnan ko siya ng may pagbabanta.

"Zitty. That's Zittys' weakness not mine. Now get those pictures off of this room." Walang nagawa si Thres kundi ang tumawag sa phone niya para magpaakyat ng magtatanggal ng mga frames.

I simply browsed my files on the table. Then something came into my mind.

"Where's the council?" Natigilan si Thres sa tanong ko na para bang hindi niya inaasahan na itatanong ko kaagad ang bagay na iyon.

"Nasa faculty meeting. May pagpupulong for officials ng Academy." sabi ni Thres. Agad na umayos ako ng upo at tumayo. I grabbed a cigarette at saka hinit-hit buga ito.

"Let's go there." sabi ko sabay buga ng usok mula sa bibig ko.

"You don't have to go there." pero hindi ko siya pinakinggan at nagmartsa na ako papalabas ng silid na iyon. Wala siyang nagawa kundi ang sumunod at ituro ang lugar.

Third Person's POV

Zerah walks like a queen. Napapatigil ang lahat sa kaniyang pagdaan. Halos lahat ay nagbubulung-bulungan. She is a woman with the face of Goddess, but with the heart of a demon.

Sa pagtapat nila sa pintuan ng function hall ay napatigil si Zerah. She is thinking of something out of ordinary. She wants to make a statement, and she knows exactly what to do.