"Felix ben geldim!" Kendi sesim boş evde yankılanırken adımlarım küçük odayı buldu. İçeri girer girmez kurumuş kan kokusu burnuma gelmişti, kapıyı kapatıp köşede oturan Felix'in yanına çömeldim, ben geldiğimde kendini daha da geriye bastırıp kafasını eğmiş eşofmanını sıkmıştı.
"Sana sandviç aldım." Felix bana karşılık vermemiş kafasını eğmişti, sandviçleri önüne bırakıp ayağa kalktım ve yatağa oturdum, Felix kaş ve göz arasından bana bakmış sonra ise kemikten ibaret olan ellerini sandviç poşedine götürüp içinden aldığı sandviçi hızlıca dişleri arasına almıştı.
"Boğazında kalıcak, yavaş ol." Sözümden sonra yavaşlayıp teker teker yemeye başlamıştı, o yerken ben ayağa kalkıp mutfaktan aldığım su dolu bardak ile tekrar odaya girdim ve bardağı Felix'in yanına bırakıp yatağa oturdum.
"Okula gitmeyecek misin?" Felix bana cevap vermeden suyundan bir yudum almıştı.
"Hani doktor olacaktın?" Sözümden sonra Felix ağzındaki lokmayı yutmuş bana dönmeden tekrar konuşmuştu.
"Kendini iyileştiremeyen bir insan başkasını nasıl iyileştirebilir ki?" Kafamı eğip tekrar sandvicinden ısırık alan Felix'e baktım, o kadar iştahlı yiyordu ki onun yerine ben doyuyor gibi hissediyordum.
"Bu evde sonsuza kadar kalamazsın." Felix bana kaş ve göz arası baktıktan sonra sandvicine dönüp konuşmuştu.
"Kimse sonsuza kadar kalmayacak, hepimiz bir gün öleceğiz ve ben bu evdeki en genç kişi olarak en genç ölümü yaşayacağım." Felix sandvicini bitirip etrafa boş boş bakmaya başladığında ayağa kalkıp etrafa baktım, babam kıçını her zamanki gibi yaymış yatakta yatıyordu, Felix'in mutfağa girdiğini gördüğümde yanına ilerledim.
Eline bıçak aldığında gözlerimi keskinleştirip yanına ilerledim, bileğini tuttuğumda bana bakıp konuşmuştu.
"Lütfen, sadece artık bana meleklerin acımasını istiyorum insanların değil." Gözlerimden yaşlar akarken onu tutup kendi odama götürdüm ve yatağa oturttum, etrafa artık anlamsız, boş gözler ile bakıyordu.
Yanağını okşadığımda elime vurmuştu, derin bir nefes alıp yanına oturdum, benden kaçıp yatağın uzağına geçmiş bacaklarına sarılmıştı.
"Felix?" Sözüme yanıt vermemiş kafasını olumsuz anlamda sallayıp dizlerine eğmişti. Yanına gidip bileklerinden tuttum ve kafasını kaldırmasını sağladım.
"Bir deli olmana izin veremem Felix." Felix sözümden sonra hızlıca bileklerini çekip bana bakmıştı.
"Ben zaten deliyim." Sözünden sonra kafasını eğmiş kendi kendine sırıtmıştı.
"Değilsin.."
-İtalyanbiscolataerkleri-
Jisung
Minho bugün niye okula gelmedin
Minho
kardeşim işte
Jisung
Onunla gereğinden fazla ilgileniyorsun
*görüldü
Akışına bırak işte
Minho
*çevrimdışı
—
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Naughty /Hyunlix/
Fanfic"Her gün vücudunda gördüğüm yaralar bir yardım çağrısı mı çilli?" Başlangıç: 2022/Eylül/9 Bitiş: ???
