Emma'nın abisi..

Bölüm 7

2-3 gün sonra

Manjiroyla konuşmamızdan 2-3 gün geçmişti ve Emmayla buluşmaya karar vermiştim.
Dün akşam Emmaya buluşmayı teklif ettim ve tahmin ettiğim gibi kabul etti. Buluşmamıza 1 saat kalmıştı ve tek düşündüğüm onu üzmemekti..Bu sırada Kazutora da Emmanın kalbini kırmamak hakkında bir şeyler mırıldanıyordu.

Üzerime rastgele birşeyler geçirip ayakkabılarımı giyindim ve dışarı çıktım. Emmayla buluşmak için karar verdiğimiz, kolayca bulunabilecek güzel manzaralı büyük bir parka geldim.
Emma çoktan bankta oturmuş beni bekliyordu, ben de yanına geçip oturdum.

D; Merhaba, çok bekletmedim umarım.

E; Hayır ben de yeni geldim zaten.

D; Fazla uzatmadan direkt konuya geçeceğim Emma.

E; Dinliyorum..

D; Üzgünüm ama ben erkeklere ilgi duyuyorum.

E; NE?! Ciddi misin Ken..?

D; Evet.

E; Seni çocukluktan beri tanıyorum ama senden hiç bu konuda bir şey duymadım?

D; Benim için de yeni bir haber bu, ilk kez birinden hoşlanıyorum ve o kişi erkek.

E; Oh..anlıyorum..

D;...

E; Senden hoşlandığım için benden tiksiniyor musun?

D; Şaka mı yapıyorsun Emma?! Sen benim kardeşim gibisin, senden nasıl tiksine bilirim? Bu söz konusu bile değil. Dediğim gibi, benim için çok değerlisin, asla üzülmeni istemem.

E; Sen de benim için değerlisin Ken..

Emma bana sarıldığı zaman geri sarıldım. Akşama kadar birlikte vakit geçirip eğlendik. Akşam geç olmadan eve doğru yürüyor, bir yandan da sohbet ediyorduk.

E; Ken benden bile sakladığın o gizemli çocuk kim bakayım? Beni reddettiğine göre benden daha güzel olmalı~

D; Gerçekten çok güzel Emma..

E; İsmini söylemiyorsun bari tarif et!

D; Tamam tamam..orta boylu birisi.

E; Orta boylu olmasından kim olduğunu nasıl anlayayım ben be!

D; Anlama diye söylemiyorum zaten.

Boş boş konuşurken çoktan Sanoların evine varmıştık bile. Görünüşe göre Manjiro saat geç olduğu için endişelenmiş, dışarıda bekliyordu.
Emma Manjiroyu gördüğü gibi koşup ona sarıldı. Onlara yaklaştım ve Manjiroya selam verdim.

D; iyi akşamlar Manjiro.

M; Sana da Kenchin :) Ee nasıl geçti? Bu kadar geç geldiğinize göre eğlenmiş olmalısınız.

E; Eveet Ken sayesinde çok eğlendik Mikeyy!

Manjiro bana bakıp gülümsedi.

D; Geç oldu, gideyim artık.

E; Görüşürüz Draken! Ben içeri geçiyorum Onii-chan.

Mikey onaylarcasına başını salladı. Emma içeri geçtikten sonra bana biraz daha yaklaştı, gözlerini gözlerimden ayırmadan konuştu.

M; Bu gün kardeşimi üzmeyip, aksine eğlendirdiğin için teşekkürler Kenchin. Ama doğrusu anlamadım, teklifi kabul mü ettin?

D; Hayır gerçekleri söyledim. Asıl Emmaya teşekkür etmek gerek, anlayışla karşıladı ve herşey iyi geçti.  O hep anne gibi, çok olgun ve anlayışlı..

M; İkiniz için de mutluyum o zaman  :)

"NERDE KALDIN ABİ?! YEMEK SOĞUYOR!"

M; Eheheh ben gitsem iyi olur..

D; Ben de, Kazu durmadan mesaj atıyor.

M; Git bekletme sevgilini!

Bunları söylerken Mikey arkasını dönmüş gidiyordu bile. Arkasından bağırdım

D; HEY O SEVGİLİM DEĞİL!

Cevap duyulmuyordu, tek duyduğum Manjironun gülüşüydü. O karşıkonulamaz gülüşü..

Manjiro evin kapısını açtı ve içeri girmeden son kez bana gülümsedi. En çokta gülümsemesine aşığım..

Manjiro içeri geçtikten sonra ben de eve gittim. Gece boyunca Kazutoranın aptalca sorularına mağruz kaldım ve hepsini cevapladım. Her seferinde Kazu Manjiro ve ben hakkında yeni teoriler üretiyordu, hepsi de birbirinden mantıksızdı.
Sonunda onu susturmayı başardım ve odama geçip uyumak için yatağıma yattım. Bu gün yorucu bir gündü, çok yorulmuştum. Yatağa uzanır uzanmaz gözlerim kapandı ve uykuya daldım.