"සමාවෙන්න මිස්ටර් පාර්ක්... ඒත් අපිට තවදුරටත් මේ විකාරය කරන්න බැ. ඔයාට තේරෙනවනේ. මේකෙදි වරද ජන්කුක්ගෙ උනත් හන්ජුන්ගෙ තාත්තගෙ හොදකම නිසා එයා ජන්කුක්ගෙ හොස්පිට්ල් බිල් එක පවා ගෙවන්න කැමති උනා. එහෙම නොවුනානම් එයාව මේ තරම් කල් තියාගන්න එකත් අපිට ප්රශ්නයක්. අනික- අනික මේවා හිරේ විලංගුවේ වැටෙන තරම් ප්රශ්න ඒ දරුවගෙ දෙමව්පියෝ වැදගත් මිනිස්සු හින්ද අතෑරලා දැම්මට.."හොදට ඇද පැලදගත්ත ගුරුවරයා කට හද හදා කියනකොට මට හිතුනෙම නහය කැඩෙන්න මූණ මැදට දීලා අරින්න. ඒත් එහෙම කරන්න බැරි කමටම තොල තදින් හපාගත්ත මන් මාවම පාලනය කරගත්තා.
"එක්කො ඔයාලට තිබුනා මීට කලින් මට දැනුම් දෙන්න!එහෙමනම් එයාලගෙ හොදකම ඔච්චර පෙන්න පෙන්න ඉන්න ඕනි වෙන්නෙ නැහැ."
මම කතා කලේ හිමින් උනත් ගොරෝසු කටහඩකින්. මාසයකට වඩා වැඩි කාලයක් ජන්කුක් හොස්පිට්ල් එකේ ඇදකට වෙලා ඉදලා. සති දෙකහමාරක් කොල්ලගෙ ජීවිතය ගැනවත් බලාපොරොත්තුවක් තිබිලා නෑ. ඒත් මම දැනගත්තෙ කොයි තරම් පරක්කු වෙලාද!?
"ඔබතුමාව සම්බන්ධ කරගන්න විදිහක් අපිට තිබුනෙ නෑ මිස්ටර් පාර්ක්. අපි පුලුවන් උන ඉක්මනින්ම තමයි ඔබතුමාට මේ ගැන කිව්වෙ. මොකද ඔබතුමාටම තේරෙනවනෙ මාස ගානක් හොස්පිට්ල් බිල් ගෙවන්න අපිට බෑ කියලා .අපේ හන්ජුන්ගෙ අප්පා ජන්කුක් වෙනුවෙන් දුක් උන නිසා අපිට ජන්කුක්ව මේ වෙනකම් හොස්පිට්ල් එකේම තියාගන්න ලැබුනා. ඒ නිසා ඔබතුමා එයාලට ගරු කරලා කතාබහ කලානම් හොදයි කියලා හිතෙන්නෙ. අනික මිස්ටර් ජන්යොන්ග් අපිට ඔබතුමා ගැන කිසිම විස්තරයක් දීලා තිබුනෙත් නෑනේ"
YOU ARE READING
DANDELION... (Jikook) || Ongoing-•
FanfictionDandelions represent the rebirth of growth and green after a harsh winter... And also the dandelion is a symbol of hope, love, and happiness. #Jikook #Sinhala.