Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Author's pov-
ජන්කුක් එක්කම වොශ් රූම් එකට ආපු ජිමින් ටිකකට කලින් ඇතුළෙන් ගෙනත් තිබ්බ ප්ලාස්ටික් පුටුවෙන් කොල්ලව වාඩි කලා. ජිමින්ගෙ ගෙදර බාත් ටබ් තිබුනෙ නෑ. ශවර් එකේ ජන්කුක්ට සාමාන්‍ය විදියට වොශ් කරන්න අමාරු නිසාමයි කොල්ලා හෑන්ඩ් ශවර් එක ළගින්ම ප්ලාස්ටික් පුටුවක් ගෙනත් තිබ්බේ.
ටවල් එකත් ඇදුමුත් පැත්තකින් තියලා බාතෲම් එකේම කොනක පුරවලා තිබුන කුණු රෙදි බකට් එකත් පැත්තකට කකුලෙන්ම තල්ලු කරපු ජිමින් ශර්ට් එකේ අත් දෙක වැලමිටෙන් උඩට නවාගෙන හොදට ලෑස්ති වෙලා සබන් කැටයක් එක්කම ජන්කුක්ගෙ පැත්ත හැරුනා.
"කෝ ඇදුම් ගලවන්න කුක්. ඔහ්..අමාරුද? මං උදව් කරන්නද?"
මේ තරම් වෙලා ජිමින්ගෙ වැඩ ඉවර වෙලා කොල්ලා එලියට යනකම් බලන් ඉදපු ජන්කුක්ගෙ ඇස් බෝල උනේ ජිමින් ළගට එනවා දැකලා.
"එපා!! මට පුලුවන්"
ජන්කුක් අත් දෙකෙන් පපුවත් වහගෙන කෑ ගහද්දි ජිමින් ගැස්සුනා කොල්ලගෙ සද්දෙටම.
"මොකද මනුස්සයො බෙරිහන් දෙන්නෙ?"
"ඔයා යන්න. මට කරගන්න පුලුවන්"
ජන්කුක් ඒ කතා කලෙත් ටිකක් සද්දෙන්. ඒත් ජිමින්ට හිතුනෙ නෑ ජන්කුක්ට තමන්ගෙ වැඩ තනියම කරගන්න පුලුවන් කියලා. ජිමින්ට මේ වෙලාවෙ ජන්කුක් පුංචි අතදරුවෙක් වගෙ උනා.
"කෝ ඉන්න කෝළම් කරන්නැතුව. පස්සවත් හෝදගන්න බෑ. සද්දෙනම් තියනවා අලි එලවන්න!."
ජිමින් මුණුමුණු ගගා බනින ගමන්ම සබන් කැටේ පැත්තක තියලා ජන්කුක් ලගට යන්න හැදුවෙ.
"ළගට එන්නෙපා!!"
ජන්කුක් ආයෙම කෑගහද්දි ජිමින් නොදැනිම කනකුත් අතින් වහගත්තා. බාතෲම් එකේ ජන්කුක්ගෙ කටහඩ ඕනවට වඩා සද්දෙන් දෝංකාට දුන්නෙ කන් දෙක කීන් ගාන තරම් සැරට.
YOU ARE READING
DANDELION... (Jikook) || Ongoing-•
FanfictionDandelions represent the rebirth of growth and green after a harsh winter... And also the dandelion is a symbol of hope, love, and happiness. #Jikook #Sinhala.
