Tiny Moans

23

Ehehehe ben geldim, bu fic ahirete gidecek az kaldı...

Hadi başlayalımm

Jungkook'tan

"Banane alfa git git görme beni!"

Ağlayarak bornoza sarılan omegamı sarmak istesem de kendisi daha da ağlarsa diye yapmadım. Bebeğimiz sonunda 3 aylık olmuştu, karnı belli oluyordu artık ve erkekti söylediği gibi. Karnı büyüdüğü için çirkin olmuş güya ondan görmemi istemiyormuş...

"Omegam, hadi biriciğim gel giydireyim seni üşürsün"

"İ-istemiyorum işte git!"

"Tanrım"

Sıkıntıyla nefes aldığımda hafif hafif burnunu çekerek hapşırdığı gibi üstündeki bornozu çıkarıp iç çamaşırını giydirdim, doktor fazla eğilip kalkmaması gerektiğini söylediği için ve kendisi de eğildiğinde beli ağrıdığı için genelde ben giydiriyordum üstünü. Zevkle yapıyordum bunu tabikide, boncuk gözlerle bana bakan omegamın altına aldığımız peluş geceliği giydirerek yatağa oturttum ve dizlerinin dibine oturdum. Elimdeki kremi hafifçe karnına sürdüğümde saçlarımı okşadı.

"Çirkin olmadım mı? Baksana göbeğim var artık"

"Çok güzel oldun çok yakıştı sana hamilelik, göbek değil o bebeğimiz"

"4 ay kaldı, sonra bebiş bizimle olacak. İsmini ne koyalım alfam?"

"Hmm bilmem, tanrı sanki cennetten bize hediye diye gönderdi onu"

Dudaklarımı karnına bastırdığımda aniden hareketlenen karnıyla Tae okşadı hafifçe.

"Sakin ol bebeğim, baban sadece sevdi seni"

"Yavaş yavaş harekette edermiş benim güzel oğlum"

"Haneul olsun mu? Olsun mu alfam?"

Düşününce mantıklı geliyordu, Jeon Haneul.

"Tamam biriciğim olsun"

"Şey gelmiş birde"

"Ne gelmiş güzelim?"

Tişörtünü giydirerek dudaklarına öpücükler bıraktığımda kıkırdayarak çekmeceden aldığı şeyi elime uzattı.