O akşam yine sakindi evimiz,annem yine birşeyler karalıyordu kendince,elinden her işin geldiğine iyice inandırmıştı kendini,öyleydi de...
Her iş gelirdi annemin elinden lakin hevesi kısa sürerdi,başladığı her işin devamı annemin hevesi kadardı.Ona benzediğimi düşünüyorum fakat kendisi bunu ister miydi pek emin değilim.
En can alıcı ortak noktamız da gece gökyüzüne bakmaktı.Gece'yi ikimiz de çok severdik,evimizin her penceresi oturaklı bir huzur bulma yerimizdi.
Seviyordum bizi,gece yıldızları sayan ikimizi.
Hiç sabah olmamasını dilerdim,çünkü tüm sabahlar yeni yorucu bir gün demekti annem için.Annemin yorulmasını istemezdim.O gece yine odamın penceresinden ruhum göğe çıkmış gibiydi,yıldızları saydım teker teker,içlerinden Agena yıldızına ulştığım hissiyatı uyanıyordu ruhumun derinlerinde.
Tek başına olmak heycan vericiydi,dünyada sekiz yaşında olmak bir çok belirsizliğin içinde olmak demekti bu da beni yoruyordu.
Burada her şey belli her şeyi kendim belirliyordum.Burada yalnızlık bile güzeldi.
Dünya çok acımasız,yalnızları affettmiyor.
Hiçbirşeyi gereğinden fazla abarttığımı düsünmüyorum,babamın bize olmayan sevgisinide.Dünyada babam vardı ama sadece vardı,vardı kelimesinden ibaret,o kelime dillendiğinde sözden ibaretti babamın varlığı...
Bana dünyadaki bütün olmusuzlukları unutturacak Agena yıldızım sana geliyorum bana yolunu aç.
Gözlerimi açar açmaz kendimi yldızın içinde buldum,resmen boyut değiştirmiştim,yansıyan kendi benliğimi fark ettim,duraksadım.Nefes alıp vermeye çalıştım bir müddet, nefesimi hissedemedim,İnsan nefessiz yaşayabilirmiydi?.
Dünyada asla ama her hangi farklı bir boyutta
Demek ki yaşardı,yıldızların arasında,
yaşamk denir miydi bilemem ama var olmaktı.
İnsan mıydım bilemem ama varlıktım.Geçen gece yıldızları izlerken düşlediklerimi yaşıyordum.
Kendi yansımam,dünyada yürüdüğün yolda yalnız değilsin dedi,ben varım,kendi benliğini hisset içinde ben varım.
Başarı dilemiştin,başarı benim,bense senin içindeyim.
Ellerini uzattı,ellerimi tuttu o an titredi her yerim.Yıldız konuştu:Dünya'ya dön orada annenin sana ihtiyacı var,senin düzenin orada kurulu ne sen boz ne de bozmak isteyenlere fırsat ver!..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hayalperest
Fantasyİnsan umudunu bağlamalı bir şeylere, Kendini arayıp, bulabilmeli. Bu dünyayı sevmesini bilmeli. Hayal kurmayı başarabilmeli. Kendini,hayalperestliğini sevmeli. Benim kendimi "Agena"yıldızımda parlarken bulduğum misali. Toz Pembe bir Fantastik kurgu...