Suskundu gece, kalesine
Kale nefersiz
Nefer nefessiz.
Korku sarmıştı toprağı
Ölüm gebeydi o gün
Hava.
İnsanlar suskundu
O gece
Nefer ağlamaklı
Aplayan insanlar ise
Havasız
Ölüm gebeydi o gün
Toprak.
Gökten ilk damla düşmüştü o gün
500 yıllık kurak toprağa.
Toprak ağlıyordu o gece
Siyah akıyordu toprağın damarı
O gece
Ölüme gebeydi
Ateş.
Sızdırdı toprak
Göl, dediler.
Akan göl siyahtı
Alev aldı.
Sızdırdı toprak,
Ölüm dediler.
Hayat için su çağrıldı
Gece o kadar acılıydı
Ki,
Nefer son bir soluk
Aldı.
O gün
Nefer gebeydi
Ölü denize.
