18~

57 1 0
                                    

Salona geri girdiğimde oturdum.
Ben hariç herkes ayaktaydı.
Sonra tanıdık bir yüzü gördüm Barlas bu yeni okulumdan sınıf arkadaşımdı
"Ela selam ne işin var burda"
"Merhaba Barlas hem komşumuzun nikahı hem de abimin en yakın arkadaşının nikahı ondan dolayı burdayız"
"Benimde kuzenim Atakan" dedi
"Sonra görüşürüz" dedi ve gitti en azından bir arkadaşım daha vardı kâr kısmı o ben böyle düşünürken Ayşim abla yanıma oturdu"neyin var kızım neden kötüsün bu kadar?"
"Birazcık kırıldım birisine sizle alakası yok ama merak etme"
"Bu aklımdan geçmedi bunu dediğin için bir şüphe oluştu ama olsun
Sen umursama tamam mı
Gelip geçici şey şu hayat
İmtihanın bu
Sabret elbet bir gün doğrun olucak hayatında belki o doğru başkasının yanlışı olucak senin doğrunsa umursama" dedi ve alnımı öptü kalktı ve gitti ne olduğunu tam çözemedim ama birşey demedim.
Uykum çok geliyordu eve gitmek için ayaklandım annemler de tam Atakan abinin ordaydı.
"Anne ben eve geçicem yorgunum size iyi akşamlar" dedim
Atakan abi" ben bırakim mi?" Dedi
Babam sinirlendi" sen Cerenle ilgilensene sanane benim kızımdan sanane" dedi
Biraz şaşırdım Atakan Abi gitti Ceren ablayı aldı ve dans ettiler.
Salondan çıktım ve hızlıca eve gittim
Hayat çok kötüydü
Acımasızdı en çok
Başkasının mutluluğunun sebebi senin üzüntüne sebep olabiliyor
Açık sözlü olmakta yetmiyor bazen
Bir şarkı açtım
"Sabret sonu aynı değil söylüyorum"
"Dinle rüyalarım her gün aynı olmayacak"
"Şimdi vazgeçersen geriye döneceksin"
"Gitme kaybedince daha çok seveceksin"
"Biliyorum hiç bir anlamı yok yokluğunda"
Bu şarkı tam yansıtmalıktı
Acıları, sıkıntıları ama Ayşim ablanın dediğini yaptım daha kötü sorunları olan da var
Ben sabredicem ve şükredicem...

Yeni AileHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin