In Our Rain {Rain Series:#1}

Chapter Three: His Past

"Kuya Prince," tawag ko sa kapatid ko na nakatayo sa harap namin ni Hiru, 

"Anong ginawa mo kasama ng kapatid?" Kinukha ng kapatid ko 'yong kamay ko at kinaladkad ako nito pero bago pa kami makalayo naramdaman ko na lang ang kamay ni Hiru na nakahawak sa braso ko. 

"Nasasaktan siya," sabi nito kay Kuya, tumingin ako sa kanya habang seryosong nakatingin si Hiru ka kuya. Hindi ko pa rin lubusan maisip kung ano ba ang nangyayari dito ngayon.

"F*ck off, Hiru, wala kang paki sa amin, at isa pa 'wag mo na nang ulit kakausapin ang kapatid ko. Kaya kung pwede bitiwan mo braso ng kapatid ko," sabi ni kuya kay Hiru. Pero parang hindi ata nakikinig si Hiru sa sinasabi ni kuya. 

"WAIT LANG AH!" sigaw ko sa kanilang dalawa. "Kuya, doon ka sa ka sa gate hintayin mo kami ni Brina at ikaw naman Hiru bumalik ka na sa classroom niyo, wala akong paki alam kung may away o sama nang loob kayo dalawa sa isa't-isa pero ayaw ko nang gulo dito sa school!" Umalis ako doon at na kita ko naman na unang umalis si Kuya at naka sunod lang sa likod ko si Hiru. 

Nasa kotse na kami at papunta kami sa birthday ng Kaibigan namin na si Rishel at habang na sa byahe na kwento ko kay Brina ang nangyari kanina sa school. 

Isang malakas na batok ang ginawa ni Brina kay kuya dahilan upang mapakamot si kuya sa ulo. "Sira ulo kang lalaki ka pati kapatid mo ipapahamak mo!" sermon nito kay Kuya.

The point here is pa ano nakilala ni kuya ang isang tulad ni Hiru na anak ng Businessman? I think they have a past like a Friend ship or something...

Pagka-uwi namin agad kong binaba ang bag ko sa aking kwarto at saglit na kinuha ang aking telephono at tumignin ng mga Memes, hindi ko alam kung ano ang mga nakain ng mga tao rito pero halos wala ring naman ako kakatigil tumawa.

"Babaeng 'to napaka lakas tumawa kala mo mamow!" sabi ng kapatid ko habang hindi ko siya pinapansin, bigla na lang nagnotify ang cellphone ko at halos manlaki ang mga mata ko ng makita ko ang pangalan n'ya.

"Well hindi naman 'yon nakakapagtaka and normal lang naman ito 'di ba?" tanong ko sa sarili ko.

"Ano pinagsasabi mo d'yan?" tanong sa 'kin ni Kuya Prince

Kinabukasan isang umagang na nakakatamad, medyo wala ako sa mode para makipagkulitan sa mga 'to.

"Amina sabi!" 

"Abutin mo muna!" 

"Masasapak kitang, lalaki ka pag'di mo pa binigay sa akin 'yan." 

Ang iingay nila, hindi tuloy ako makapag-isip...

"Excuse me, Guys." halos humiwalay ang kaluluwa ko sa katawan ko nang marinig kong nasitilian ang mga classmate kong babae, napatingin ako kung sino ang tinitilian nila si Hiru pala, pero ano kaya kailangan nila? "oh, Jean!" tawag sa 'kin ni Hiru, na pataas ako ng noo nang makita kong palapit sa akin si Hiru.

"Ikaw pala, Hiru. Bakit?" tanong ko sa kan'ya.

Binigyan ako nito ng papel kaya napatingin ako sa kanya na may pagtataka at tinanong siya, "para saan naman ito?" Napasin ko rin, 'yong mga tumitili kanina kay Hiru biglang napalaitan ng naiinis na mukha habang tumititig sa akin.

"Gusto ko sa na Kuwain ka bilang Secretary ng SSG kung okey lang sa iyo?" 

Tinignan ko muna siya ng ilang minuto bago ko ma-realize ang lahat nang sinabi niya sa akin. Me as a secretary? 

 "Hindi mo naman kailangan magdesisyon agad ibigay mo na lang sa akin mamaya 'yang papel kung na kapag desisyon ka na." sabi nito sa akin.

Lumabas ito ng classroom at sa paglabas nito isang kindat ang ipinadala niya sa akin, ang weird talaga ng lalaking 'yon.