"Rain is always make sad when i saw on my window."
Jean L. Edizon is a Senior high school from Our lady Lourdes academy (OLLA), She wants to finish her High school an a Normal way. She want to be a Psychologist.
Pero isang araw, Nakilala ni...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Jean's POV
The time we met, that was started my first heart beat after the rain was falling down in the sky.
Sa mga mata na 'tin nakikita ang mga nararamadaman na 'tin sa isa't isa, pero tilagano'n na lang ang buhos ng ulan at nagsisimula kang nang maglaho....
My name, Jean L. Erizon, and this is my story in rain... In Our rain.
"Pashneya!!" bulalas kong sabi habang malakas ang ulan at medyo na babasa na ako. Nasa Muzon pa lang kasi ako kung saan papasok pa lang ako nang OLLA (Our Lady of Lourdes Academy) am a Senior high school (Grade 11), medyo na stress na ako dito dahil malalate na ako and anong oras na, wala paring jeep papuntang Tungko! Ayaw ko pa naman magkaroon nang Slip!
"Jean?" napatingin ako sa paligid kung sino 'yong tumawag sa 'kin, "Jean, here!" Nanlaki ako sa nakita ko 'yong tumatawag sakin ay si Gerald Thomson! HE IS MY CRUSH!
"Sabay ka na sa amin!" sabi nito sa akin, kaya agad akong lumapit sa kanila.
"Okey lang ba?" tanong ko sa kanya.
"Yeah!" pinagbuksan ko niya ako nang pinto ng kotse, what gentleman!
"Grabe naman lakas ng ulan ngayon tapos may pasok pa rin!" sabi ko sa kanya habang nasa likod kami ng kotse.
"Only in the Philippines," he said, natawa naman ako sa sinabi niya pero totoo, "So how's your week? Ilang days din tayo hindi nagkakasalubong sa school," he asked.
"Well okey lang naman, ganun pa 'rin naman wala naman pinagbago, super busy and the activities," I answer to him, "how about you? How's your week?" (did you miss? Charot!)
"Medyo busy lang ng konti then sa basketball pa," sabi nito, nakaka proud! S'yempre isang Gerald Thomson 'yan.
Nakarinig kami nang Cellphone, nakaroon kami ng saglit na katahimikan.
"Am just going to answer this call, excuse me..." he said.
"Yeah... Sure, take your time!" I said.
Napatingin na lang ako sa labas ng bintana, nakahinto kasi ang kotse sa tapat ng grotto vista medyo traffic din kasi dito pagganitong oras. At sa pagtingin ko sa labas ng bintana nakita ko yong isang babae na naglalakad habang hinahabol ito ng lalaki.
'Something fish!' I said in my mind.
Hinawakan ng lalaki ang braso ng babae pero isang malutong na sampal ang dumapo sa kanyang mukha.
"Eh, sinampal..." pabulong kong sabi habang pinapanood sila, kulang na lang dito Popcorn, eh. Dapat ganito lagi para may baong chismis ako everyday right?.
Umandar na ang kotse kung saan hindi ko na na kita ang mga sumunod na nanyari. May malungkot ngayong umaga. 'Mga lalaki nga naman, lalaki moments'
