Sessiz geçen birkaç dakikanın sonunda...
"Anlat bana...hadi"
"Jungkook b-ben...."
Elleri titriyodu.
Ellerini arkasına almiş belli etmemeye çalişarak konusmaya çalisiyodu
Jungkook ellerini uzattı onun ellerine...
Tuttu ve öne dogru getirdi. Saklamasını istemiyodu... Ondan hiçbişey saklamasın.
Bebeginin ellerine baktı... Gözlerine... Avuç içlerine öpücükler bıraktı.
Fısıldayabilmişti
"Kendini benden saklama."
"Özür dileri-"
"Dileme."
Taehyung basını aşaği eğdi
Utaniyodu, bi türlü anlatamiyodu olanları
Jungkook, onun cenesini hafifce yukarı kaltırdı...
"Utanma benden."
"Utanmiyorum."
"Peki."
Taehyung onu kırmiş gibi hissediyodu, kendini uzak tuttuğu icin onu kırdığını düşünüyodu.
"B-ben seni kırdım... Özür dilerim. B-ben neden böyleyim bilmiyor-"
"Sus tae... Benden özür dileme."
İç cekerek konusuyordu.
"Ahh Güzel oğlum... sen bu hayatta gördüğüm en mükemmel şeysin. Bakmalara doyamiyorum..."
"Hyung... İyi ki geldin. Gelmesen napardim bilmiyorum... B-ben-"
Jungkook, taehyung'a sardı kollarını... Sımsıkı
"Hep yanında olucam... Simdi anlat bana hadi"
Birbirlerinden ayrıldılar.
Taehyung derin nefesinden sonra konuşmaya başlamıştı
"B-ben uyuyamıyorum, kabuslarım pesimi birakmıyo bi türlü, sulietler görüyorum... Ç-cok çok korkuyorum ben"
İnciler süzüluyodu gözlerinden
"H-hyung... Napıcam ben..."
Jungkook onun gözyaslarinı sildi
"Uyuyacaksın oğlum ben yanindayken sana bişey olmiyicak söz veriyorum"
"O-olmaz hyung... Nolur uyumıyım... Ben onlari gormek istemiyorum. N-nolu-"
"Şşşh sakin ol tae. Hiçbisey görmiyiceksin."
Jungkook, taehyung'un bedenini kavradi ve onu kucagina çekti, yapboz gibilerdi, herkes olmasi gereken yerde...
Taehyung jungkook'un kucagında utanmiştı.
Yuzünü onun göğsüne yasladı... Yüzüne bakamazdı... Utaniyodu.
Jungkook onun bu hallerine tebessüm etti. Yavas yavas gogüsüne sığınmış bebegin saçlarıni okşadı ve fısıldadı
"Seni bizzat kucağımda uyutucam."
Taehyung"un elleri jungkookun gögusundeydi, jungkook ise kollarını bebegin beline sardı.
Taehyung derin nefes aldı ve mırıldandı
"burası çok huzurlu"
Jungkook bişey soyliyemedi sadece onu saçlarından öpebilmişti
Zaten bişey soylemesine de gerek yoktu
Dakikalar gecmişti...
Taehyung aklina gelenlerle kafasıni kaldırmiş jungkook ile bi anda kurduğu göz temesıyla utanıp gozlerini kaçırmiştı...
"J-jungkook"
"Hmm"
"Annem..."
"Nolmuş annene"
"Gelirse?"
"Gelsin"
"Gelmesin."
"Tamam gelmesin."
Taehyung dalıp giden jungkook'a kücük yumruklarıyla karsılik verdi
"Jk... Ben ciddiyim. Ya gelirse"
Jungkook, taehyung'un kuçuk yumruklarını tutup opücükler bırakmiştı
"Gelsin... Korkma sen"
"Nasıl korkmıyım"
"Bak bebek... Senin şuan tek görevin var o da uyumak"
"Ama jun-"
"Ama yok. Uyu dedim."
"Ama gitme... Tamam mı kook?"
Jungkook hafif tebessümle konuştu
"Hicbiyere gitmiyorum."
Taehyung verdiği derin nefesten sonra iyice yerlestigi kucakta uykuya dalmak uzeydi
Dakikarlar sonra bi fısılti duyulmuştu
"Kookie?"
"Hmm"
"Tamam bişey yok"
Jungkook taehyung'un bu hallerine gülumsuyordu...
"Seni yicem en sonunda"
Bu sözlerle taehyung'da gülumsemişti
Huzurla...
Destekleriniz için tesekkürler🫀
Umarım zevkle okuyosunuzdur
Sevgilerr✨🦋
