"Ama gidebilirdin taehyung... Aklında bu vardı... Ya hala vars-"
"Yok. Yok sevgilim... Bunu konusmasak olmaz mı? Bakma öyle... sen böyle dolu gözlerine bakınca icim acıyo.."
"Acımasın... Ama... ben kendimi eksik hissediyorum..."
"Toparlanırız... Ben toparlarım seni. Sen beni iyilestirdin.. sıra bende."
Konusmaları kendilerine de garip geliyodu... Sanki rolleri değistirmişlerdi. Taehyung devam etti
"Seni iyi yapabilirim..."
"Ama beni üzen sensin sevgilim..."
Taehyung bunu duyar duymaz olduğu yerde kala kalmıştı... Gözlerinde zorla tuttuğu yaşlar öyle hızlı düşüyolardı ki... Bedeni tir tir titriyodu... Bu cümlelerin ağırlıgı altinda eziliyordu...
"Jungkook ben-"
"Hayır özür dileme... Bu hiç bişeyi değiştirmez.."
Taehyung ellerini onun ellerinin üzerine koydu... Tutmaya çekinmişti...
Jungkook o koyar koymaz hemen onun ellerini tuttu.
"Böyle konuşma kook... Kalbim öyle sızlıyo ki... Seni üzmek.. istiyecegim son sey bile değil sevgilim. Ellerinin ellerime değmesi bile beni iyilestirirken, benim seni üzüyo olmam... Kendimden nefret etmeme neden oluyo"
Jungkook ellerini tekrer tuttu... Diğer eliyle yuzünu severken devam etti
"Sakin ol... Bunu yapmak zorundayız sevgilim"
"Değiliz... Neden olalım ki..."
"Bu şekilde olmaz bebegim... Birbirimize zarar veriyoruz."
Taehyung aceleyle titreyen sesiyle konusuyordu...
"Sen bana vermiyosun... Ben... Ben sana veriyorum... Özür dilerim jungkook. Gercekten özür dilerim..."
Jungkook hiçbirşey söyliyememişti... daha fazla konusursa onu bırakamazdı...kalkıp kapiya yeltendi Taehyung peşinden gitti Sinirle devam etti...
"JEON."
jungkook durdu.. Taehyung devam etti...
"madem gidicektin... Bırakıcaktın beni. O zaman neden durdurdun? Neden gitmeme izin vermedin?... Yapma bunu... Gidersen napıcam ben hm... Söyle napıcam... Gelip cesedimi gömersin o zaman"
Bunu söylemesiyle jungkook'un nefesi kesilmişti... Hızlıca ona baktı... İkisininde kıpkırmızı gözleri birbirlerinden ayrılmıyodu.
"Saçmalama taehyung. Ne diyosun... Saçma sapan konuşma. Sakın bidaha böyle söyleme. "
"SANA NE. Sana ne ki?... İstedigimi söylerim. Evet dogru söylüyorum.. ölürüm burda. Belkide hiç dönmezsin. Cesedimi bile görmezsin hm? bedenim çürür burda."
"KES SESİNİ TAEHYUNG."
"DEFOL GİT ŞİMDİ"
ikiside hıçkıra hıçkıra ağlıyodu... Jungkook onun bu sözleri sinirden söylediğinin farkindaydı.
Taehyung'un elleri öyle çok titriyordu ki... Yere çöktü... Nefesini düzenlemeye çalışıyordu.
Jungkook ona dayanamıyordu... Yanına gitti... Saçlarını oksarken fısildadı...
"Yapma böyle güzel oğlum..."
"Deme onu... İstemiyorum"
"Güzeller güzeli oğlum"
Taehyung titreyen elleriyle kulaklarını kapattı.
"Git burdan.... Onu deme bana... Haketmiyorum."
İkisininde sesi ağlamaklıydı...
"benim güzelim... Yapma"
"Öylece bırakıyosun beni..."
Jungkook simdi gitmezse asla gidemezdi... Hic konusmadan kapıdan çıktı... Kapıyı kapattı ve yere çöktü...
Taehyung öylece kalmıştı...
"NEFRET EDİYORUM SENDEN... BİRAKTIN İŞTE BENİ..."
O da kapiya yaklaşti ve dibine çöktü... Habersizce birbirlerine sırtlarını vermişlerdi... Ve Birbirleri için ağliyolardı...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Selam
Sonunu yazarken aklıma bu fanart geldi sizde görün istedim
