Selam bebeklerim
Bu aralar yeni bölüm motivasyonum cok fazla
Lutfen sizde destek olun
Yorum atmanız beni aşırı motive ediyo
İyi okumalar🌼
----------
Kocaman evde küçük bi sıfıltı duyuluyodu
"Jungkook..."
Kolunu dürtüyodu ama bi türlü uyanmıyodu
"Jungkook uyansana korkuyorum tek başıma"
Elini onun saclarına atti severek uyandıricaktı
Mızmızlanarak konuştu
"Uyansana jungkook... Hadi korkuyorum diyorum"
Jungkook sonunda onu duymuştu
"Noldu yavrum?"
"Sonunda uyandın"
"Daha cok erken degil mi? Sen neden uyandın bakıyım"
"Jungkook"
"Hm"
"Ben... Şey"
Çekiniyodu... Jungkook bunu fark ediyodu...
Taehyung'un ellerini tuttu.. sevdi... Yavas yavas oksadı... Öptü
"Söyle oğlum, benden çekinme"
"Ben korkuyorum birazcık... Azıcık"
Jungkook yeni uyandigı icin catallasan sesine rağmen taehyung ile konustugu için fısıldayarak devam etti
"Neyden güzelim"
"Sence de ev fazla büyük degil mi?... Çok korkunc"
"Beğenmedin mi?"
Taehyung, jungkook'un yüzunün duştugünü görünce panikledi..
"Hayır. Hayır cok beğendim... Sadece biraz kasvetli geldi. Ama hiç önemli degil sonucta sen yanımdasın."
Jungkook bebeginin panikledigini ve heyecanli konusmalarini gorünce gülumsedi... Onun saçlarını sevdi, kokladı, her bir teline öpücükler bıraktı
"Seni dünyanın en cesur bebeği yapıcam."
"Dünyanın en huzurlu bebeği yaptın. Cesur da olurum ki..."
Jungkook öpmek istedi
Onun güzel dudaklarina yaklastı ama taehyung cok gerilmisti...
Rahat davranmaya ve gerildigini belli etmemeye çalışıyodu.. Ama jungkook hissetti...
Jungkook onu germek istemiyodu. Bu yüzden geri çekildi ve yanağına öpücük bıraktı...
Jungkook, taehyung suclu hissetmesin diye hic bişey olmamiş gibi davranmayı tercih etti
