The Love Story Of The Sad[sʜᴏʀᴛ sᴛᴏʀʏ]

One

မိန်းကလေးတစ်ယောက် အိပ်ပျော်နေရာကနေ
မျက်နှာပြင်ပေါ်ကျလာတဲ့နေရောင်ခြည်အလင်းတန်းတစ်ခုကြောင့် လူးလှိမ့်စွာနိုးလာခဲ့သည်။
မျက်စိနှစ်လုံးစဖွင့်တာနဲ့ 'ကျောင်းသွားဦးမှာပဲ'ဆိုတဲ့အသိက ချက်ချင်းခေါင်းထဲရောက်လာတော့ ဆံပင်တွေကိုလက်နဲ့ထိုးဖွပြီး
အကြောဆန့်လိုက်သည်။

''သမီးရေ...မနိုးသေးဘူးလား
ကျောင်းသွားရမယ်လေ''

''ဟုတ် နိုးနေတာပြီarjimarရဲ့''

''အေးအေး ပြင်ဆင်ပြီးရင်
အောက်ဆင်းလာခဲ့ arjimarမနက်စာပြင်ပြီးပြီ
သမီးdaddyလည်းစောင့်နေတယ်''

''nae''

သူမငယ်ငယ်လေးကတည်းက
ပြုစုစောင့်ရှောက်လာတဲ့
အာဂျီးမားကို အမေတစ်ယောက်လိုသူမကိုယ်တိုင်က
ရိုသေချစ်ခင်ရပါသည်။

ကျောင်းသွားဖို့ အကျီလဲ ပြင်ဆင်ပြီး
မှန်ရှေ့၌jimmy smileလေးချိတ်ဆွဲကာ
အောက်ထပ်ဆင်းလာခဲ့သည်။

သူမမှာအမေရှိလားဆိုတော့မရှိဘူး
ရှိလားဆိုတော့လည်းရှိတယ်
ရှင်းရှင်းပြောရရင်mommyဆုံးသွားခဲ့တာ
5နှစ်လောက်ရှိပြီ။
mommyက companyကိစ္စတွေမှာ
သိပ်ကိုထက်မြက်တာ...mommyဆုံးသွားတော့
daddyဒုက္ခရောက်တာပေါ့...
အတွေ့အကြုံရှိတယ်ဆိုပေမဲ့...mommyလောက်တော့မကျွမ်းကျင်သူမို့
ထက်မြက်တယ်လို့ထင်ရတဲ့
park juhyeဆိုတဲ့မိန်းမတစ်ယောက်ကို
ကောက်ယူလိုက်တယ်လေ။
ကန့်ကွက်ဖို့လား?အဲ့ဒီလိုလုပ်ပစ်လိုက်ချင်ပါရဲ့...
ဒါပေမဲ့ daddyက နောက်အိမ်ထောင်ပြုဖို့
သူမရဲ့သဘောထားကိုတောင်တစ်ချက်လေးမှ
တိုင်ပင်ခဲ့တာမှမဟုတ်တာ။
ဘယ်သူကလည်းမိထွေးဆိုတာကြီးကိုလိုချင်မှာတဲ့လဲ
သူ့ကိုအမေတစ်ယောက်လိုဘယ်တော့မှ
သတ်မှတ်မိမှာမဟုတ်ဘူး။အဲ့မိန်းမကသူ့ထက်
အသက်20ကြီးတယ်။သူတို့ရဲ့ဆက်ဆံရေးကတော့ အားလုံးသိကြတဲ့အတိုင်းပဲ အေးတိအေးစက်ပေါ့။
သူ့ဘက်ကစကားစပြောလာရင်တောင် မဖြစ်မနေမို့
'အင်း'၊'အဲ'ပဲလုပ်နေရတယ်။daddyနဲ့တောင်
သိပ်ပြီးတော့စကားကောင်းကောင်းမပြောဖြစ်ကြတာ
mommyဆုံးသွားတဲ့အချိန်ကတည်းကစလို့ပေါ့။

အခုလည်း ထူးထူးဆန်းဆန်းမနက်စာစားဖို့စောင့်နေသည်တဲ့
ဘာများထွေထွေထူးထူးပြောစရာရှိလို့လဲမသိပါဘူး
jennieဆင်းလာတော့daddyနဲ့ဟိုမိန်းမက ကပ်ရပ်ထိုင်ပြီး စကားတွေပြောနေကြတယ်။