EDA'dan devam...
Gözlerimi açtığımda başka bir odadaydım kolumda serum vardı yanımda Merve ve can vardı hızlı bir şekilde doğruldum uyandığımı fark eden Merve yanıma geldi
-" Eda iyi misin"
-" Arda, Arda nasıl nerede iyi mi"
-" Can iyi uyandı" dedi
kolumdaki serumu çıkartıp kapıya doğru koştum kapıyı açtım koridorda koşmaya başladım odanın önüne gelince kapıyı açıp içeri daldım kapı sert bir şekilde duvara çarparken
-"Arda"
diye bağırdım Arda doğruldu ona koşup sarıldım kokusunu içime çektim gözlerimi yakan gözyaşlarımı serbest bıraktım
-"sana bir şey olacak diye çok korktum"
gözlerimden akan yaşlar hızlandıkça hıçkıra hıçkıra ağladığımı fark ettim ağlamam şiddetlendi Arda saçlarımı okşarken
-"Tamam sakin ol Hepsi geçti" dedi
onu bırakmadım kollarında ağlamaya devam ediyordum dakikalarca öyle kaldık serumdan dolayı Gözlerim kapanıyordu Gözlerimi kapattım kendimi Arda'nın huzurlu kollarına teslim ettim gözlerimi açtığımda Arda'nın saçlarımı okşadığını fark ettim ben uyurken beni izliyordu onun kollarının arasındaydım kafamı Arda'nın göğsüne gömüp kokusunu içime çektim boynuna küçük bir buse kondurdum Arda
-"bir daha öyle ağladığını görmeyeceğim Bu ilk ve son olacak Tamam mı"dedi
-"bir daha bana bu yaşadıklarımı yaşatmayacağına söz ver bana önce"
-"önce ben sözümü alayım" dedi
-"söz" Arda da
-"söz" dedi
gün boyu Arda'nın kollarının arasından çıkmadım onu bulmuşken bırakmaya hiç niyetim yoktu akşam olduğunu belli ettiren O da kapkaranlığa boğulmustu Arda'nın kollarının arasından çıktım elimle Ardan ateşi var mı yok mu kontrol ettim Ateşi vardı ateşler içinde yanıyordu üstündeki örtüyü biraz açıp hemşireye haber verdim Arda'ya ateş düşürücü verdiler ateş düşürücü sayesinde Arda'nın ateşi düşmüş rahat bir şekilde uyurken Sabaha kadar uyumadım başında onu izledim
1 Hafta sonra
bir hafta oldu Arda hastanede yatalı Can çıkış işlemlerini halletmeye gitti Arda'nın üstünü değiştirmesine yardım ettim can geldi
-"çıkış işlemlerini hallettim hadi çıkalım"
Can çantayı alıp önden çıkarken Ben de Arda'nın koluna girdim Arda başıma öpücük kondurdu çıkışa yöneldik Can arabayı hastahanenin önüne getirdi Arabanın kapısını açıp Arda'nın bilmesine yardımcı oldum Arda binince Kapıyı kapatıp Ben de bindim 20 dakikalık
yolculuğumuzdan sonra evimize geldik can evine giderken kapıyı açıp içeri girdik Arda koltuğa oturdu ben de yanına oturdum
-"çok özlemişim" dedim arda ciddi bir ifadeyle
-"beni mi yoksa evimizi mi" gülümseyip
-"seni de evimizi de"dedim Yanağından öptüm Arda bana gülümsedi
-"ben çok acıktım Sen acıkmadın mı"
-"sanırım Ben de acıktım" dedim
-"ne istersin Ne sipariş verelim" dedi
-" sakın dışarıdan bir şey sipariş etmek yok bir süreliğine Dışarıdan yemek yemiyorsun Ben sana hazırlayacağım"
-" sen mi"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KIRIK HAYATLAR
Fiksi RemajaO anı hiçbir zaman unutamadım. Çünkü o an benim Eda olmadığımın kanıtıydı, yeni hayatıma açılan bir kapıydı Arda, Hayalini kurduğum Dünyanın gerçek olduğunun ispatıydı... Bir umutla beklediğim en güzel yarınsın...♡ "YENİ BİR HAYAT YENİ BİR AŞK"