Κεφάλαιο 7

460 61 33
                                    

Τζάκσον

Ξέρω τη μαγική συνταγή για να βρει το κεφάλι μου λίγη ησυχία. Αρκεί να γεμίσω το στομάχι της με φαγητό. Τότε θα νυστάξει και θα πέσει να κοιμηθεί. Δεν μπορεί...

Να της κάνω ένα γεύμα που θα της αρέσει ώστε να φάει καλά.

- Άννυ σταμάτα να χοροπηδάς σαν μαϊμού κι έλα λίγο εδώ.

Ήρθε αλλά χοροπηδώντας. Ελατήρια έχει στα πόδια της;

- Ποιό είναι τ' αγαπημένο σου φαγητό;

Τη ρώτησα.

Αμέσως σταμάτησε.

Πού να 'ξερα ότι αυτό χρειαζόταν για να σταματήσει;

Με κοιτούσε έκπληκτη.

- Ξέρεις να μαγειρεύεις;

- Φυσικά και ξέρω. Λοιπόν;

Έβαλε το δάχτυλό της στα χείλη της και κοίταξε το ταβάνι σκεφτόμενη.

- Καρμπονάρα! Όχι, όχι! Πίτσα! Όχι μισό λεπτό! Χοτ Ντογκ!

Ξεφύσησα και μέτρησα αργά μέχρι το τρία πριν μιλήσω.

- Άννυ, διάλεξε ένα.

- Μα μου αρέσουν όλα!

- Δεν μπορεί, κάποιο θα το θες λίγο παραπάνω, ε; Τί λες;

Ρώτησα στηρίζοντας τα χέρια μου στον πάγκο ανάμεσα στην κουζίνα και την τραπεζαρία.

- Πίτσα τότε.

- Τέλεια! Τί πίτσα σου αρέσει;

Ρώτησα και πήγα να πάρω το κινητό μου να παραγγείλω.

- Όοοχι. Είπες ότι ξέρεις να μαγειρεύεις. Δεν θέλω να παραγγείλεις απ' έξω. Θέλω να την κάνεις εσύ!

Είπε σταυρώνοντας τα χέρια της συνωμοτικά.

- Εκτός κι αν....μου έλεγες ψέματα...

Την κοιτούσα απηυδισμένος.

- Αν παραγγείλω θα έρθει πιο γρήγορα.

- Όχι. Θέλω να σε δω να τη φτιάχνεις. Θα είναι πιο υγιεινή και χωρίς συντηρητικά.

Πέταξα το κινητό μου στον καναπέ και φουριόζος πήγα στην κουζίνα, έπιασα τα μαλλιά μου ψηλό κότσο, έπλυνα τα χέρια μου και άρχισα να αραδειάζω τα υλικά για τη ζύμη στον πάγκο.

Η Άννυ πήρε θέση απέναντι, στον πάγκο ώστε να τα παρακολουθεί όλα!

- Πώς τη θες;

Ρώτησα ενώ ακόμα άνοιγα ντουλάπια κι άφηνα κάποια υλικά πάνω στον πάγκο.

- Με γαλοπούλα και κασέρι.

Give it a shot! (Ολοκληρωμένη)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora