Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
.・。.・゜✭・.・✫・゜・。.
Sabahın serin rüzgarı,uykunun havaya yayıldığı bir odanın uzun kirli beyaz renkli perdeleri de dahil olmak üzere ulaşabildiği her şeyde yatıştırıcı bir şekilde gezdinirken, ufkun pek uzağında olmayan güneş tembel tembel esniyor, erimiş altın sıcak ışınlarıyla yatak odasına sızmaya çalışıyordu. Soluk perdeleri delme girişimiyle, odaya muhtemelen Odin'in kendi odasının kıskanacağı kadar bir parlaklık verdi.
Haylaz ışınlardan biri gizlice içeri girdi ve başarılı bir şekilde kapalı göz kapaklarına yerleşerek seni rüya manzarasının eşiğine getirdi. Gırtlağının arkasından küçük bir itirazla ve kaşlarının gevşek bir düğümüyle gözlerini açtın, hemen gözlerini kıstın ve tekrar kapattın. Neredeyse isteksizce, güneş ışınları teninden kaysın diye yüzünü çevirdin. İlk baştaki uykundan eser kalmadığına emin olarak, bu kez gözlerini hafifçe açtın. Ve bakışların, tüm evrendeki en güzel manzara olduğunu düşündüğü şeye takıldı.
Hala uykusunun derinliklerinde, henüz yeni gün tarafından rahatsız edilmemiş, uyuyan zihnine herhangi bir kara pençesinin dokunmadığı Loki, sabah ışığında tam da ona yakışır şekilde tanrı gibi parlıyordu.
Tanrı, sakin yüz hatları sana dönük, karnının üzerinde yatıyordu. Gözlerin, kuzguni buklelerin kısmen gölgelediği yüzünde gezindi. Dikkatlice, bir tutamı kulağının arkasına sıkıştırdın. Artık senin hayran bakışların ile onun ruhani güzellikteki yüz hatları arasında hiçbir engel yoktu. Değerli bir rüyayı koruyormuş gibi göz kapakları kapalı, hafifçe aralanmış dudaklar ve her yüz ifadesi huzur saçıyordu.
Bakışların onun yüzünün, boynunun ve kürek kemiklerinin ana hatlarını takip ederken, konumunun bu ilahi güzelliğin geri kalanının görüşünü engellediğini fark etti.
Bir dirseğine dayanarak, onu düzgün bir şekilde görmek için oturmadan önce bir süre ona hayran hayran baktın. Uykun hâlâ göz kapaklarında geziniyordu ve vücudun daha fazla dinlenmeyi talep ediyordu ama Loki'de o kadar çekici bir şey vardı ki, onun muhteşem büyülerine bağlanmak için dinlenmenden seve seve vazgeçerdin.
Sırtını yatak başlığına yaslayarak onu merakla izledin. Yaramazlık Tanrısı senin yanında mışıl mışıl uyuyor, porselen sırtı nefesiyle ritmik bir şekilde yükselip alçalıyordu.
"Yaramaz, fesat..." dünya ona böyle diyordu. Gerçekten de uyanıkken gözlerindeki ışıltı hem merak hem de dikkat gerektiriyordu. Ama şimdi uykulu hali çok farklıydı. Uykusunda o kadar huzurlu görünüyordu ki, yaydığı güzelliği serin ay ışığı bile kıskanabilirdi.
