Yeonjun DM1
Choi Soobin: yeonjun
Omuzun nasıl oldu
Yeonjun: iyi
Sorduğun için tşk
Choi Soobin: tamam
İyi geceler
Yeonjun: sana da
Choi soobin: yeonjun
Yeonjun: efendim
Choi soobin: haftaya yine sahaya gidelim mi
Yeonjun: tamam bizimkilere söylerim
Choi soobin: tamam iyi geceler
Yeonjun: sana da
Choi soobin: yeonjun
Yeonjun: EFENDİM SOOBİN EFENDİM
Choi soobin: ne bağırıyorsun be
Choi soobin: okulda görüşürüz
Choi soobin: ya da görüşmeyiz
Choi soobin: bb
Deliydi bu amk kesin deliydi. Deliydi ya bakın emindim ben bu insanın deli olduğuna. Koca yıllar boyunca soğuk yapıp bi anda bizimle takılmaya başlaması da bunun en büyük kanıtıydı zaten. Delilerle uğraşıyordum resmen. Yine de tatlıydı. Çünkü o Soobin'di sonuçta. Yıllardır hoşlandığım kişi. Evren benimle alay ediyor olmalıydı. Tam her şeyi bitirirken bana istediğimi vermesi haksızlıktı.
...
Ülkeden ayrılmama iki gün kalmıştı ve günler o kadar normal geçiyordu ki sanki iki gün sonra kore'den gitmeyecekmişim gibi devam ediyordu her şey. Olması gereken buydu evet, ama gideceğim gerçeği varken bir şeyleri olması gerektiği gibi yapmak garip hissettiriyordu
"Yeonjun?"
"Hm?"
"Yine niye daldın?"
"Gitmek istemiyorum."
"Salak çocuğum gitmeni uzaklara dalarak engelleyemezsin."
"Sevgili arkadaşım hyuka BUNU ZATEN BİLİYORUM."
"Onun yerine gideceğiniz gün evden kaçma planları yapabilirsin. Bak bize gel ben seni saklarım."
"Kai sen ne izliyon ne büyük hayal gücün var senin öyle ya."
"Bu çok yaratıcı gelmediyse bize gel ben seni saklıyım."
"Taehyun'u bile kendine benzetttin ya sana helal olsun kai."
Masamızdaki boş sandalye çekildiğinde hepimiz ayakta duran 185 sırığa baktık.
"Selam."
"Senin bizim yanımıza gelme çabalarının sebebi ne Soobin?"
"Bugün de çok sevgi dolusun biricik takım arkadaşım."
"Uzaklaş."
Taehyun'un tepkisine karşılık Soobin gözlerini devirdi.
"Bugün okuldan sonra sahaya gidiyoruz değil mi?"
"Bundan bizim niye haberimiz yok?"
"Benim var kai, Soobin bana söylemişti. Gidelim son son oynayalım bakalım."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Star in my Mind ° YeonBin°
Fanfiction"Sana aşık olmama neden olan kibarlığın için teşekkürler Soobin. Beni zaman zaman ağlatmış olsa da..." Elimdeki iki kağıdı karşılaştırdığımda bir şeylerin farkına varmıştım. Oydu ve ben onu şu an kaybediyordum. Okuldan çıktığını bilmeme rağmen koştu...
