Κεφάλαιο 4ο Chit-Chat

222 23 0
                                    

Είχαν περάσει αρκετές ώρες απο τότε που μπήκα στο μαγαζί, αλλά εφόσον οι γονείς μου νόμιζαν ότι ήμουν ακόμη στο σχολείο όλα ήταν τέλεια,εκτός απο την στιγμή που τέλειωσε ο καφές μου έτσι σηκώθηκα και πήγα να παραγγείλω έναν τρίτο αφού παρήγγειλα η κοπέλα με κοιτούσε σαν να ήμουνα τρελή. Όμως πριν προλάβω να επιστρέψω στην θέση μου άκουσα μία νεανική γεμάτη ζωηράδα και ταπεινότητα φωνή να με χαιρετάει , μπορούσα να διακρίνω πόσο μεγάλη προσπάθεια κατέβαλε απλά για να μου μιλήσει, έτσι αντί να του αντιμιλήσω και να τον κάνω να νιώσει άσχημα του απάντησα με ένα μικρό, εξαντλημένο και ταυτόχρονα σκεπτικό χαμόγελο.

- Γεια σου!

-Γεια....ώστε σου αρέσει πολύ ο καφές ε? με ρώτησε διστακτικά,χαριζοντας μου ένα πλατύ χαμόγελο.

-Θέλεις να κάτσεις μαζί μου..

-Ναι φυσικά τέλεια..εε ...εννοώ σούπερ.



+++


Δυστυχώς δεν προλάβαμε να πούμε πολλά εκτός απο το να συστηθούμε και να μιλήσουμε για τον καφέ.Το όνομά του είχε μήνει στο στο στόμα μου. Τέιτ. Έτσι το λέγανε. Τέιτ τι όμορφο όνομα. Τέιτ....

Η "απόδραση" της Ήβη...Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang