00.10 | chenji

8

"jisung.."

jisung kendi adını sevdiği çocuktan duyduğu an dondu kaldı
kalbinin ritmi aniden hızlanmıştı

yüzünü chenleya dogru çevirdi
ama gördüğü manzara karşısında kaşlarını çatmıştı

"yüzünün hali ne senin"

chenle " sakin ol biraz
anlatıcam ama ses çıkarmadan beni dinleyecek misin"

jisung usulca kafasını salladı

" insanlarla çok yakın ilişki kuramam biliyorsun
soğuk veya arkadaş edinmeyi sevmediğim için değil.
ben küçükken seoule geldik ve koreceyi bilmediğim için dışlandım
daha sonrasında şanghaydaki arkadaşlarımla da iletişimim koptu.
bu yüzden de sonrasında çok fazla arkadşs edinmedim hatta hiç edinmedim.
ilerleyen yıllarda da içime daha da kapandım
ailemlede koptum gibi oldu
bu geçen zamanlarda yalnız hissetmemek için günlük tuttum
hislerimden yönelimimden vs bahsettim
ben okuldayken babam bilgisayar için odama girmiş
o sırada da masanın üstündeki günlüğümi bulup okumuş
babamda dahil ailem homofobiktir ve benim eşcinsel olmamı öğrenmeleri de bu yüzden en korktuğum şeydi
ama ögrendiler
okuldan geldiğimde
babam direkt üstüme yürüdü
annem vs durdurmayı denemedi bile
bir sürü hakaret etti şiddet uygulamaya çalıştı
odama geldim hızlıca kapıyı vs kitledim ama kırıp içeri girdi
günlerdir de aklına geldikçe bana şiddet uyguluyor veya hakaret ediyor
bu yüzden okula gelemiyorum yüzümdeki ve vücudumdaki izlerin sebebi bu
telefonumu almak daha akıllarına gelmedi bu sayede döndüm sana da ama bir kaç güne o da akıllarına gelir.
sen benim için endişelenme
ben hallederim
elbet kabullenirler beni
kabullenmezlerse de evden kovarlar..
bilmiyorum yani"

jisungun gözleri dolmuştu

chenle ise zaten ağlayarak anlatmıştı

jisungun beyninde dolanan seste ona hiç yardımcı olmuyordu

"sevdiğin çocugu dahi koruyamıyorsun
nasıl sevebilirsn ki sen onu
sevmeyi hak ediyor musun"

chenle aniden gözyaşlarını sildi

"jisung kendine gel dalıp gitme
babam geliyor bir şey lütfen belli etme"

jisung zoraki kafasını salladı

chenlenun tahmini dogruydu

babası saniyeker içinde odaya girmişti

"evlat verdiğim saat doldu notları verdiysen gidebilirsin"

jisung ayağa kalktı

"çabuk iyileş chenle okulda görüşürüz
dediğim gibi notları tekrarla eğer yine gelemeyecek olursan ben getiririm"

jisung ve chenle birbirine buruk bir gülümseme bıraktı
jisung hızlıca evi terk edip kendi evine dogru yol aldı

duydugu şeyler ağır gelmişti ve morali çok bozulmuştu