KIRMIZI SAAT

                                KIRMIZI SAAT

Bölüm Şarkısı: O Yar Gelir-Aynur Haşhaş

Adımı Kenan koymuş babam.Evi olayım,vaad edileni olayım diye,cennet neymiş kokusunu tadabilmek için.Evladı için ,başka anaların evlatları için evsiz , damsız bıraktı bizi babam.

Ben yeri geldi dam oldum bu hayrata,yeri geldi dört duvara büküldü bellerim.Ben bundan böyle anca içimde acılarımı bellerim.

"Kenan Kavrulan."

Gardiyan'ın seslenişiyle evraklar tutuşturuldu elime.Bir de köstekli cep saati,bir oymalı metal sigara kutusu.Gri duvarlarda yankılan türkü sesleri daha uzaktı artık.

Mezarımı derinde kazın,dar olsun.
Yar yar,dar olsun.

Altı lale,üstü de çimen
Bağ olsun yar yar bağ olsun

Sesler birer birer paslı iğnelerden batmışken aylardır derime,her adımda kayıp gittiler kesilmiş etlerimden.Her adımla bıraktım geçmiş adımlarımı ardımda.

Bir adım daha attığımda çıktım kapıdan,han duvarı gibi koca gri duvarlar ardımda kaldı.Eşref dikiliydi kapının hemen çıkışında,kafasıyla selam verdi.

"Kim kullanacak abi?"dedi.

Kafamla sürücü koltuğunu işaret ettim.

"Abi..."dedi Eşref tank gibi devasa arabayı tıpkı bir tüymüş gibi asfaltta kaydırırken.Sustu sonra,soracağı neyse sormaya dili varmadı.

Kimsenin bana ne yaşadığımı sormaya dili varmazdı.Bilirlerdi başıma gelenleri,nasılsın diyemezlerdi.

Nasıl çıktın diyemezlerdi.Neden girdin diyemezlerdi,hala canın çok yanıyor mu diyemezlerdi.

Bilirlerdi o günki gibi yandığımı.Bildiklerini sanarlardı.

Hayır ilk günki gibi değil,öyle çok yanıyor ki canım her geçen gün,ilk gün nasıl yandım hatırlamıyorum bile ben.Soramazlar lakin benden korktuklarına değil,cevaplarımdan korkarlar.Annem korkar,kız kardeşim korkar benden, biraderim...

"Eşref,sigaralığı dolduralım."

"İlerde dururum abi."dedi bana göz ucuyla bakarken,sonra sol kulağımın altında enseme doğru giden ize takıldı gözü,hemen kaçırdı gözlerini.

"Ne alayım abi?"dedi,bakmadım ona.Kendini kısa süre içinde yanıtladı."Ben kafama göre bir şeyler alıyorum abi."

Bir yol kenarında tekelin önünde durdu,anahtar kontağın üstündeydi.Arabadan inip ön taraftan hızla dolandım,direksiyonu tutup arabaya bindiğimde eskiden kalma , kemeri takma alışkanlığıma gitti elim,sonra çektim elimi.

Davetçisiydim ölümün,belki bundan sonra yaşayacağım her anın zehrinden önce ani bir ölüm alırdı beni cehennemin kapısından.

Kapıyı kapatıp son gaz giderken aynadan Eşref'e selam verdim.İyi adamdı Eşref ,saftı.Ona kullan dediğimde anlaması gerekirdi.Dağ yoluna doğru yolu takip ederken iri küreli yağmur damlalarının gürültüsünün yerini zarif ölüm kar taneleri aldı.Kar yağdı da şehrin pislikleri örtüldü sanki.

Kar üzerime yağsaydı da benim de kirlerimi gizleseydi.Mezarın altında yatan için kar yağsa ne fayda,arada ıslak toprak var.

Dağ evinin geniş bahçesine arabayı bırakıp araba anahtarlığına benim için takılmış ev anahtarlarından buraya ait olanı buldum.Yeşil anahtarı avcumun içine bastırıp kapıya vardığımda ahşap kapının yanındaki posta kutusuna sığmayıp yere düşen kağıtların yığının üzerindeydim.Botlarımın çamuru beyaz kağıtlara dev koca lekeler bırakıyordu.