Pieter vertelde aan Lisa dat ze de beste vriendin was die hij ooit had leren kennen. Hij had nog nooit zo goede vriendin als haar ontmoet natuurlijk was het voor lisa een grote schok toen pieter met dat nieuws afkwam. Waarom schrik je zo vroeg pieter aan haar, ik meen alles wat ik zeg lisa zei pieter stilletjes. Nee geen zorgen pieter vertelde lisa ik schrok gewoon omdat ik jou eigenlijk gewoon het zelfde wou vertellen. Beiden begonnen ze te lachen en zeiden wat een toeval is dat. Ze waren zelfs zo'n beste vrienden dat ze elkaar konden vertrouwen en alles konden vertellen aan elkaar over hoe ze zich voelden. Als ze slechte dagen hadden konden ze bij elkaar terecht om hun hart te luchten en alle miserie weer even te vergeten. Want elkaar maar dan ook ooit er elkaar alleen te voor laten staan denkte ze geen seconde aan. Hun tekst was wanneer jij zal huilen zal ik ook huilen, wanneer jij weer zal lachen zal ik ook weer lachen. Pieter en Lisa vertrouwde elkaar zo hard dat ze nooit meer iets moesten verzwijgen voor elkaar. Want in een echte vriendschap hoort. Natuurlijk vertrouwen bij. Een vriendschap zonder vertrouwen konden ze geen echte vriendschap noemen.
