kimsesiz

sahil

Sahile doğru durmadan koşuyordum başka ne yapabilirdim ki zaten şuan sadece annemi bekliyordum gelsin ve desin ki "sadece alkollüyken yazdığım bir şey" gerçekten buna bize razıydım sahilde koşarken beni eve bırakan adamı gördüm ama o beni görmedi bana bakmıyordu gidip selam vermek istesemde çok saçma buldum bunu "neden selam vereyim?" Diye düşündüm ve koşuma devam ettim saat 6.30'a geliyordu bir an önce eve gitmem gerekti ama dönüşte o adamı bir daha gördüm ve yanında ise bir simitçi

hemen cebime baktım para getirmiştim yanımda ve Adam beni farketsin diye hemen simitçinin yanına gidip ondan 2 tane simit istedim tam o sırada beni farketti ve çok minnak denilecek bir şekilde tebessüm etti bende ona tebessüm ettim desemde resmen gülümseyip el salladım simitçi bana simitleri verdikten sonra ona 10 tl ödeyip eve doğru ilerledim en azından kahvaltı yapardım eve gittim içeriye girdim ve saate baktim saat 6.50 olmuştu.
10 dakika içinde yemeğimi yemem gerekti yoksa geç kalacaktim hemen simit ve çay içip üstümü deiştim saat 7.10'da evden çıktım hala annem yoktu ve dolap boşalmak üzereydi ve üzerimde hiç denilecek kadar az para vardı metroya geldiğimde kartımı bastım fakat içinde akbil yoktu lanet olsun