Yine bir öğle vaktiydi. Her zamanda ki gibi öğle yemeğini yiyordu dışarıda. Yavaş yavaş sokağı beyaza bürümeye hazırlanan kar tanelerine bakıyordu,somurtuyordu.
Kış aylarını hiç sevmezdi. Yaz ayları onun içini ısıtıyordu.
Her yerin yemyeşil olması onu çok cezbediyordu. Yaz tam ona göreydi...
Birden bir ses duydu. Annesi yine söyleniyordu.
"Sen neden okula gitmedin yine" Diye sitem ediyordu.Daha da asıldı suratı. Annesinin ona karışmasını hiç sevmezdi.
"Sanane, ne karışıyosun!"dedi ve anneside öfkeli bir sesle;"Birazdan baban gelicek, onunla konuşursunuz o zaman" dedi
Birden sinirlenerek "ÜVEY babam" Diye bağırdı.
Daha fazla konuşmak istemediği için paltosunu eline aldığı gibi dışarı çıktı.1 yıl önce babası öldüğünde annesi çok değil hemen evlenmişti.
Annesine çok kızmış,çokta karşı çıkmıştı Alev.
Annesi yeniden evlendiğinden beri araları bozulmuş, her tartışır hale gelmişlerdi.
Oysa önceden ne kadar da iyiydi araları.
Anlayamıyordu.Kocası öldükten 6 ay sonra evlenmişti.
Babasınında bir fabrikası vardı ama ölmeden 1 ay önce batırmış ve en sonunda kendisini öldürmeye karar vermişti.Fabrika battığı için borçlardan ötürü evlerine haciz gelmişti. Alev de gittiği özel okuldan alınıp devlet okuluna gitmek zorunda bırakılmıştı.
Bununla kalmayıp evleri ellerinden gittiği için küçük bir apartman dairesine taşınmışlardı.
Annesi sürekli şikayet ediyordu. Babasıda iş bulmaya çalışmış fakat bulamamıştı.
Bir süre sonra bulanıma girmişti.Bir gün alev okuldan geldiğinde
Oturma odasında babasını gördü.O günü hâla hatırlıyordu Alev. Babasının yanına gittiğinde önce uyuduğunu sanmıştı babasını uyandırmak için sallıyordu ama babası en ufak bir tepki vermiyordu.
Hemen babasına sarılıp ağlamaya başlamıştı.
Sonradan ambulansı arayıp hastaneye götürmüştü babasını.En son hastanede beklediğini hatırlıyordu.
Hastanedeyken bayılmıştı babasını beklerken.
Bir süre sonra beklenilen haber gelmişti.
Babası ölmüştü...Böyle bir hikayeye başlamak nerden esti bilmiyorum ama seveceğinizi düşünüyorum.
Hikayeyi okuyan tatlı okurlar; başka bir bölümde görüşmek üzere.