Sana baktığımda yatakta uzanarak elindeki kitabı okuyordun. Gülümsedim yanına uzandım. Elindeki kitabı nazikçe elimden çektiğimde şaşkınca bana baktın. Sevgilim gözlerindeki yıldızların gerçektekilerden daha güzel olduğunu bir kez söylemek isterdim. Sana itiraf etmem gereken çok şey var. Dudaklarına uzandım. Küçük ve masum bir öpücük bıraktım. Öyle yumuşaktı ki dudakların, doyamadım sana.
Teninin tadı; dünyadaki en güzel şekerden bile tatlıydı.
Senin dudaklarını bir kaç kez daha öptüğümde kızardığını gördüm. Sevgilim söylesene bana nasıl bu kadar tatlı olmayı beceriyorsun? Sen bana yaptığım iyiliklere karşılık mı gönderildin bana?
Hiç beklemediğin bir anda kucağına oturdum. Öyle şaşkındın ki dudakların arlanmıştı. Saçlarınla oynarken tekrar dudaklarına yapıştım. Bu sefer ki öpücün masum değildi. Ellerinle belimi kavrarken bana karşılık verdin. Alt dudağını ısırarak ayrıldığımda ufak bir acı inleme bıraktın. İnlemen tıpkı bir melodi gibi duyulurken odsda sıklaşmış soluklarımız birbirine karıştı. İkimizde aynı anda yutkunurken, öpüşmekten kızarmış olanla aynı renk olan yanakların beynimde bir uyuşturucu etkisi yarattı. Gözlerine baktım ardından tekrar. O tıpkı evreni andıran gözlerindrki yıldızlar psrlaklığıyla gözümü kamaştırırken derin ve siyah okyanusun derinlere çekiyordu. Sevgilim sen benim gezeğenimin temel yıldızısın. Sen olmassan heryer kararır ve soğur.
O yüzden beni hiç bırakma olur mu?
***
Yine bir kitap ve ben. Bu sefer angst türünde yazmayacağım floff olucak. Açıkcası başta Baemgyu işitme ve konuşma sorunu yaşayan biri olarak kurguladım. Daha sonra ise sadece konuşma sıkıntısı olan bir birey olarak yazdım.
Arkadadaşlar bu bölüm sanki bir anı vehut bir günlük tarzında oldu. Diğer bölüm tam olaylara gireceğim umarım beğenirsiniz.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sessiz kalpler ||Choi Baemgyu
Fanfiction"Biz anlaşmak için konuşmaya ihtiyaç duymayız, gözlerimizle her şeyi anlatırken.."
