PROLOGUE

6 0 0
                                    

I always wonder what's with his smile. He would just smile and anyone would be his friend. Making comrades is just a piece of cake for him, but for me, it was trying to swim in pool of thorns.

" Beh si Rius ba talaga iyon? Sigurado ka?"

They stopped not far from where I was sitting.

" Oo nga. Palabas nga siya galing don sa village nila. Akala ko nga hindi ako papansinin kasi hindi naman ako kilala non, tapos beh nagulat ako, nag-offer na ihatid ako sa bahay kasi malakas na nga daw yung ulan.  Beh, legit nga. Mabait talaga." she giggled

I wasn't new to this. I always hear them telling how gentleman and good of a man he is. No one in the school doesn't know about the bright and gentle engineering student, Macarius Bryle Gallahan.

He is just a year ahead of me, and the moment I stepped here, he already got that unbeatable prominence. He has the respect of everyone even until now in his last year of college.

Sinundan ko siya ng tingin hanggang sa makarating siya sa building ng College of Architecture. I heard that he has a friend from there. An engineer and an architect seems to make a good pair.

Kahit nang makalayo na siya ay kita pa rin ang ngiti sa mukha ng mga estudyanteng nakita siya. Halos lahat ng mga babae rito ay crush ang lalaking iyon. Well, he has everything girls wanted.

" Ms. Zabala, tara na po ma'am."

Napahinto ako sa iniisip nang marinig ko si Mang Kanor.

Ibinalik ko ang paningin sa building nang marinig na muling magingay ang mga estudyante.

Mukhang nakalabas na si Rius kasama yung kaibigan niya. Naririnig ko lang ang pangalan niya pero hindi ko pa talaga iyon nakita.

" Sandali lang po, Mang Kanor." pagpapaalam ko at naglakad papalapit sa building

Matangkad si Rius kaya kahit na maraming tao at nasa malayo ako ay kita ko pa rin siya. Ngayon ay dalawa na ang dala niyang bag at may hawak na rin siyang drawing tube na wala naman kanina. Sumusunod siya sa isang lalaki na nakasuot ng itim na oversized hoodie. Siya siguro yung Julian na sinasabi nilang madalas kasama ni Rius.

They walked straight to the parking lot and stopped in front of a motorcycle. Naka motor sila?

Kumunot ang noo ko. Hindi ba siya sasakay sa kotse? Ang alam ko ay mayaman sila, dahil doon siya nakatira sa Klastos Ypodiáiresi. Ang dinig ko pa naman ay mahal daw ang mga bahay doon kaya kaunti lamang ang may kayang tumira doon.
Even the governer could not afford to take a look inside the village. May mga usap usapan din na may nakatagong golds at diamonds sa village kaya mahal at magaganda raw ang mga bahay doon.

" Ma'am may gagawin pa po ba kayo? Hindi pa po ba tayo uuwi?"

" Uwi na po tayo." I made a final glance to them, now wearing their helmets, before walking out with Mang Kanor.

I settled on my seat as Mang Kanor started to drive. Suddenly my phone lit up with several messages.

Vira:
Nakita niyo ba? Tangina ang cute talaga nila tingnan. Bagay na bagay.

Karen:
#RiAn for the win! Ayos lang ma-late ng uwi basta makita ko lang sila.

It was from our group chat that is supposed to be for our group project but it turned out to be a GC fo Rius' and Julian's fans. I didn't know that they now ship the boys. I mean, I'm not against bromance, I just didn't expect that they were this avid. The two don't look bad together though.

I opened another message.

Mrs. Zabala:
Where are you?

My eyes gleamed in surprise. She's looking for me. She cares for me.

Behind The Delicate Wall ( Pebble House Series #1) Where stories live. Discover now