CHAPTER 1

2 0 0
                                    

" Puta, bakit ba istorbo ka na naman? Kanina ka pa ah!" naiinis na saad ng lalaki sa tabi ko

" Nakalimutan mo yung ID mo Miss." he ignored the man and smiled at me instead

I didn't know how to react. Ano ba ang nasa isip niya?

Itinaas niya ang ID sa harap ko. Kukunin ko na sana iyon nang ilipat niya iyon sa harap ng lalaki na katabi ko. " O ikaw na lang humawak. Baka mawala ulit."

My body felt weaker as I feel more blood rushing from my wound. He was putting his annoyance on the knife thus making it pierce deeper.

Since the man was holding my bag, he used his other hand which was holding the knife to get the ID. I heaved a sigh as the pressure in my belly was finally lifted. He kept the knife on his pocket and proceeded in getting my ID.

" Istorbo talaga—tangina!"

Everything happened in a blink. Rius twisted his arm and kicked him away from me.

He then gently grabbed me behind him. " Diyan ka lang ah. Akong bahala sayo."

" Gago ka ba?!" the man gritted

" Hala bakit ka nagagalit?" he acted innocent while asking that making the man more mad

Nagtahip ang dibdib ko nang inilabas niya ang kutsilyo at nagsimulang iwasiwas iyon nang mabilis. Nang tumingin ako kay Rius ay prente lang siyang nakatayo habang nasa bulsa ang mga kamay.

Aren't he going to do something?

I gasped when he started approaching us with his knife.

I unconsciously held his hand. And when our fingertips touched, a voltage was made. Sigurado ako na naramdaman niya rin iyon dahil napatingin din siya sa kamay namin.

Malamlam ang mata niya nang hawakan niya ang braso ko at bahagyang itinulak sa gilid. "Dito ka lang, ha? Tatapusin ko lang 'to. Mabilis lang, promise. "

And when he said that. He really mean it.

Isang hakbang lang at nabitawan na ng lalaki yung kutsilyo. Mabilis din siyang nakakaiwas sa mga suntok nito.

I was just there watching how bored he was while fighting with the man.

Tuluyan na akong napaupo sa sahig nang bumigay ang binti ko kasabay ng pagbagsak ng ulan.

Isang malakas at mabilis na sipa ang nagpabagsak sa lalaki.

Nang matapos ay inayos niya ang damit bago lumapit sa akin.

" Tangina," he cursed soon as he saw me

My throat become drier making it difficult for me to utter a word. I was applying highest pressure I could put in my belly using my hand. I can already feel it numb.

He hurriedly take off his jacket and put it on me. I clung on him as I felt his warm body when he carried me to his car.

He carefully placed me in the passenger seat.

My things.

Baka mawala.

I eyed my bag still in the place where it was left. Mabuti na lang at nasa may upuan iyon kaya hindi nababasa ng ulan.

" Babalikan ko na lang yung gamit mo." he said as if he knows what I was thinking

Pakiramdam ko ay ang bigat ng ulo ko kaya isinandal ko ito sa upuan habang pinipigilan na makatulog.

" Mira," his voice sounds like music to my ears

Sino naman kaya si Mira? Girlfriend niya? Akala ko sila ni Julian.

Behind The Delicate Wall ( Pebble House Series #1) Where stories live. Discover now