TAKIM YILDIZLARI * Yıldız Kayması*

1: Deneme 32

Selammmm İlk bölüm ile karşınızdayım umarım seversiniz isteyen oy versin arklar.
...

Karanlık, heryer çok karanlık.  Hava soğuk kar yağıyor ve ben üşüyorum.
Bu gece sondu yarın burayı tam otuz ikinci terk edişim olacak.

Her terk etmeme beni bulmayı beceren o sevimsiz yaratığa karşı birsey hissetmiyorum. Kin, nefret hele hele sevgi hayır hiçbir duygudan gram yok kin yok nefret yok sadece intikam var.

İN - Tİ - KAM

uyku bedenimi saramaycak kadar ufak kaldığında yavaşça kalktım ve elimi çantamın kulpuna koydum kendime iki kazak iki pjama alabildim sadece.
" kendine güven Nil sen yaparsın" diye teselli etmeyi denedim kendimi.

Ama biraz zor ben zaaten bunu biliyorum bu sefer sağlam adım attım.

Daha önce ki kaçışlarımda her defasında yakalanmıştım.

Mavi gözlerimi araladığımda hemen iki adım önümdeki çelik eski püskü kapı ile bakıştık.
Adım Nil ama bu adı bana annem koyduğu için kendime başka bir isim koydum masal, bu benim masalım. Bence adımı nefretle değil istekle taşıyorum janset.

Kendimden bir parça bile o kadını bana yansıtmamalı bu beni bozar.
Burayı terk ediyorsam burada olanlar burada kalmalıydı.

İnce uzun ellerimi ilk önce kumral ve sarının tonlarında misafirlik yapan saçlarımı hızlı bir atkuyrugu yaptım.

Anne az ilerideki bakkala gitmiş olacakki rahatlıkla kaçabilirim.

Evet onu sahiplenmiyorum...

M... Diyemiyorum.

Ellerim kapı ile buluştuğu da daha kapıyı açmadan ensemden bir el beni tuttu ve o an enseme değen soğuk el ile bedenim kas katı kesildi.

Anne(m) beni gene yakalamıştı.

" s- sen gitmemişmiydin?"dedim keke keke.

Kalbi ve ruhu siyahı yansıtan anne den sadece karanlığı öğrendim.

Kini.

Nefreti.

Bu yaşıma kadar sevgiye aç büyüttü ve bunu umursamıyorum.

" seninle işim bitti zaaten canım kızım Nil... " dedi kulağıma eğilerek ve birdenBeni ensemden tuttuğu gibi kapıdan fırlattı.

Yağan şiddetli yağmur planlarımı arasında yoktu elbette...

Yere yığıldığım esnada ona ters ters de olsa bu yaptığına anlam veremeyen bakışlarla baktım.

Beni bırakmış mıydı?

Ama o son söylediği çözmem gereken bir olay bunu sevdim...

Yaşantım boyunca artık acıdan zevk alır hale geldim.

Bedenim yerde dünden kalma karların yağmur yüzünden erimesine yığılmışdı.

Annem ruhumu benden kovali yıllar oldu ama bu ağıt degilmiydi.

Şiddet gördüğümde yardıma gelmeyen komşular bugün camdan bana kıkır kıkır kıkırdayarak bakıyorlardı.

Bunu gururuma yediremesemde fırsat bu fırsattı kacmaliydim buralardan annem beni bırakmışken...

Fırlatıldığım yerden onurum ezerek kalktım. Ve çantamın kulpunu sinir boşaltma sistemi niyetine sıktım.

Adımlarımı sağlama atarak giderken arkaya bir kez bile bakıp o sinir bozucu sürtükleri görmek istemiyorum.

Ellerim buluştuğu buz nedeni ile sızlamayan başlamıştı.

Hızımı artırdım, bacaklarımın titremesi beni durduramadı.

Hadi Masal  bugünün güneşini sen doğduracaksın.

Bugün bu güneş senin için doğacak.

Onu sen doğduracaksın.

Masal...

Nil... Kanakan...

Asla kabul edemeyeceğim kimliğim...

Her şeye rağmen güçlü ol...

Evet motive seansım bittiğine göre artık macera başlasın...

...

Evet:). İlk bölümümüz bu şekilde umarım sevmişsinizdir.
Hayalim olan yazarlığı gerçekleştirmek istiyorum yardım edermisiniz?

Sizleri seviyorum...

Oy vermek isterseniz sevinirim..