TAKIM YILDIZLARI * Yıldız Kayması*

9.Bölüm : Abi

Selamlar, oy verin plsssss.

...

"ben o karanlıkta kardeşime baktım... Evet yıprandım ama yıpratmadım..."

...

Nil'in gidişi sadece onunlayken olan bir durumdu... Yiğit... Acaba onun hikayesi nasıldı? Sorsam cevaplar mı? - sorsana konuşacağına.
Ah, tamam... Deneyeceğim.

"S-sen... Yani senin hikayen nasıldı?" dediğimde iç ses yanıt verdi - şu sesin titrediği an bana geliyorlar billeesiiiiin!
Bilerimmmmm.

Yeşil gözleri bir an acının tınısını yankılandı içinde, geçmişini gözlerine yansıttı... Acıyı yutkunarak atmaya çalıştı ama boğazını yakan hissi ben bile gördüm....çünkü yaşadım... Unuttuğunu sandığın ama kalbinde tuttuğun anılar asla unutmayacağın anılarındır aslında... Yüreğini yakar yeri gelince duyguları gözlere atar...

Eli boğazına vardı Yiğit'in, canı yanıyordu ve sadece kaçtı... Duygularından, geçmişinden... Hepsinden kaçmayı seçti.

En büyük hatayı etti... Kaçarsa izin verirdi acının onu yok etmesine... Ruhunu öldürmesine... İzin verdi...
Kaçtı...

Oturduğu yataktan boğulur gibi kaçan yiğit anı bir hızla balkona gitti.

Gözlerinden yaşlar aktı ama içinden bağırdı, içinde yaşadı.

Kalbi sıkıştı, ruhu çırpındı belkide...

Ama...

Gidemedim...

O beni teselli etti, ama ben edemedim.

Sanki unuttu balkonun bendeki yerini, acısını... Kendi acısını sadece balkonda nefes alarak atmayı seçti ama elleri ile beni boğdu.

Herkesin nefes aldığı yer olan balkonda ben boğuluyordum...

Her şey berbat olabilirdi balkona gidersem, ya onu dinlerken kendimi düşünüp onu atlarsam... Ayıp olurdu...

Ayağım balkona adım attığında nefesim daralmıştı, Yiğit arkasını bana dönmüş balkondan bakıyordu.

Adım atarsam balkona sanki ağlardı çocukluğum ardımdan," yapma" derdi." Görmüyormusun? Neler çektim ben " desede haklı...

Ama dinlemedim...

Adım attım, onun yanında olmalıydım...

Gittim...

Yanına gelip kolumu balkonun korkuluğuna yasladım, "anlat" dedim sessizce " anlat sonsuza kadar dinleyeyim be adam" dedim iç çekerek "bu lanet hayatı kim düzgün yaşamış anlat" yutkundu. " bak ben anlattım... Biraz olsun bir rahatlık geldi... Bir huzur... Sende anlat" sertçe döndü " ANLAMIYORSUN!!" dedi ve derin bir nefes alıp "anlamıyorsun, pişmanlığı asla anlamazsın" dedi bana acı çeken gözlerle bakarak... Bu beni kahretti.

" nedir pişmanlığın, bu kadar üzülecek ne yapmış olabilirsin ki?" dediğimde yeşil gözleri macilerimde adeta kayboldu... Derin... Derin bakan gözlerde pişmanlık vardı...

"sen çok iyi birisin." dedi bakarken gözlerime. "hiçbir zulmü haketmeyecek kadar güzel bir kızsın" dedi " benim yanımda çok üzülürsün" dedi ve derin nefes aldı "beni sorma, beni duyma, beni bilme... Ben sadece sana yardım eden bir adamdan ibaretim... Bunu bil" cebinden sigarasını çıkardı, içinden Birtane çekip aldı ve kutuyu sardığı ince uzun parmakları ile bana ikram etti... Normalde hatta hiç içmediğim için almamayı düşündüm ama...bir kereden bir şey olmaz lafının Allah cezasını versin... Kutudan aldığım sigarayı yiğit ile aynı anda dudaklarımızın arasına koyduk, ilk benimkini yakan yiğit esintisiz hava sayesinde rahatlıkla kendininkini yaktı. Sigaradan bir nefes çekip dudaklarımdan ayırdım.