Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Herşeyin güzel gitmesi bazen insanı korkutur.Eğer o insan mutluluğa alışık değilse daha da korkunç bir hal alır.Bana kalırsa mutluluk korkutucu bir duygu çünkü arkasından felaketler getirebilir...
"Kook uyan hadi!"
"Uyandım hyung."
Yatağımdan kalkıp terliklerimi giydim ve salona ilerledim Hoseok hyung hazırlanmış bir şekilde duruyordu
"Bir yere mi gidiyorsun hyung ?"
"Birlikte gidiyoruz kook."
"Nereye gidiyoruz?"
"Herşeyin bir ilki vardır kook.Akşam gidiyoruz sürpriz."
Ne dediğini anlamadım açıkçası ama oldukça mutlu görünüyordu.
"Ben akşama doğru geleceğim birlikte gideceğiz,sıkı giyin."
"Tamamdır hyung."
Elimle asker selamı verdiğimde Hoseok hyung gülümsedi ve evden çıktı.
Hafta sonu olduğu için bende önce kahvaltımı yapıp evi topladım,ardından odama gidip test çözdüm.
...
Neredeyse öğlen bitmişti çalışma masamdan kalktım.
Ne kadar çok soru çözmüşüm öyle.
Dolabımdan bol ve rahat kıyafetler çıkartıp giyindim,salona geçip Hoseok hyungu beklerken TV yi açıp çizgi film seyretmeye başladım
...
Kapı çaldığında bir çocuk gibi koşarak gidip kapıyı açtım.
"Hadi kook gidelim."
Hızlıca montumu giyip çıktım.Aşağı indiğimizde pek beklemediğim iki kişiyi gördüm.
Taehyung ve Yoongi...
Birlikte gidecektik sanırım.
"Hadi gidelim." Dedim gülerek.
Taehyung bu halime gülümsedi ve arabanın kapısını açtı.
Hızlıca arabaya yerleştik.
"Nereye gidiyoruz?"heyecanlı bir şekilde sorduğum soruya kimse cevap vermedi gülümseyerek yetindiler.
Uzun bir yoldan sonra arabayı bir arka sokağa park edip yürümeye başladık.
"Bura fazla gürültülü ama hala nereye geldik anlayamadım."
