EPİLOGUE :
3 YIL SONRA
Açık bir pencereye gözlerimi açtım.Kendi yatağımda uzanıyordum,güneş ışığının boşluklardan yaydığı ısıyı hissederken her şey sessiz görünüyordu ama bir o kadar da huzurluydu. Bembeyaz yataktan kalktım ve hazırlanmaya başladım.
O öldükten sonra boş bir hayat yaşadım,hayatımdaki hiçbir anı bir daha asla hafife almadım, hastaneden taburcu olduğum an sağlıklı bir hayat sürmem gerektiğini biliyordum.
Ne de olsa, başka birinin kalbine bakıyordum,daha spesifik olarak, çok sevdiğim bir kişinin kalbine.
Birçok insan, görünüşe göre her insanın diğer yarısı öldüğünde yaşadığı 'yas tutma ve depresyon evresini' yaşamadığıma şaşırmıştı.Bunun nedeni,Hoseok'un beni hiç terk etmemesiydi.
O hala burada,benimle, eğer kendime iyi bakıyorsam, bu ona da iyi bakıyorum demektir değil mi ?
Benim için yaptığı onca şeyden sonra, vücudum aracılığıyla iyi bir hayat yaşamayı hak ediyordu.
Her gün yeni bir yere gittim, güzel Daegu'nun tüm yönlerini Hoseok'a gösterdim.
Bazı insanlar delirdiğimi düşünebilirdi ama o beni aklı başında tutan tek şeydi.
Arkadaş bile edindim.Tüm bu yüksek sesle konuşma olayına daha yeni alıştığımı düşünürsek, ilk başta onlarla konuşmak elbette zordu.
"Hey jimin!"
Arkadaşım Yoongi'nin sokağın karşısından bana doğru yürüdüğünü görünce kendi kendime gülümsedim. Sırıtıp el salladığımda bana doğru koştu ve kucakladı.
Geçmişte neler yaşadığımı bilerek "Bugün nasılsın?" diye sordu.
"Kendimi iyi hissediyorum,bugün sokağın aşağısındaki yeni kırtasiye dükkanını Hoseok'a gösterdim"
Kıkırdadım, dükkânı işaret ederek.Yoongi de gülümseyerek elimden tuttu ve beni küçük bir kafeye götürdü.
Sokakta meydana gelen yoğun trafiğe bakarak mutlu bir şekilde onunla birlikte gittim.Mini kafeye girdik, pencerenin yanına oturduk, yeni insanlarla konuşmakta zorlandığım için Yoongi bizim için sipariş verdi.
"Jimin, bunu uzun zamandır düşünüyordum, istemesen de sorun değil çünkü hayatın senin için zor olduğunu biliyorum ama merak ediyordum da bir ara seninle bir randevuya çıkabilir miyiz?"
Yoongi hızla konuştuğunda yanaklarına koyu kırmızı bir kızarıklık yayıldı.Ona bakarken kalbimin biraz daha hızlı attığını hissettim, Hoseok'un sözlerini hatırladım,
"Sadece senin mutlu bir hayat yaşamanı ve aşkı bulmanı engellememe izin verme."
Bir süredir Yoongi ile ilgileniyordum ve eminim Hoseok da ondan hoşlanırdı.
Hoseok'a olan aşkımı ölçmüyordum aslında Hoseok'un hatrı için yoluma devam ediyordum çünkü benim için yeni fırsatlar varken ona tutunmamı istemeyeceğini biliyordum.
"Tabii, çok isterim." dedim yüzümde bir gülümsemeyle.
Yoongi gerçekten şaşırmıştı ama mutlu görünüyordu.Yüzüne daimi bir sırıtış yapıştırmıştı,
Seni sevmeme ve yaşamama izin verdiğin için teşekkürler Hoseok.
Seni özlüyorum
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DİFFERENT SİDES ⟨ JİHOPE ⟩
Teen FictionHoseok acınası bir adamdı ; iyileşmek istiyordu Jimin acınası bir adamdı ; ölmek istiyordu Asla konuşmayan bir Jimin ve cıvıl cıvıl bir Hoseok yerel bir hastanede oda arkadaşıdır.
