ALMIRA
"Uuwi nako,Zach"
Sabi ko kay zach. Dito pala ako naka tulog sa bahay niya.
"Baka naman..."
"Ayos lang ako"
Putol ko sakanya.
"Sige. Pero Ihahatid kita"
"No need"
Malaki lang ang magiging gulo.
"But.."
"No buts, Zach. I'm really ok. Don't worry about me"
Hinawakan ko yung pisnge niya , Tiningnan yung mga mata niya.
"Bakit hindi na lang kaya ikaw? Bakit kailangan siya pa?"
Iyak kong sabi sakanya.
Pinunasan niya yung mga luha ko gamit ang thumb niya.
"Bakit nga kaya? Bakit kailangan siya pa? Bat hindi na lang ako? Hindi kita kayang saktan Almira. Ang mga kagaya mo dapat iniingatan"
Yinakap ko siya. Sana nga Zach ikaw na lang ... sana nga, Pero si Anthon ang mahal ko. Si anthon lang at walang iba.
****
Kinakabahan ako. Hindi ko alam kung papasok ba ako o hindi.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Pinag pasyahan ko na lang makipag kita kay Daphne sa isang Coffé shop. Maayos naman ang suot kaya hindi kona kinailangan pang mag bihis.
"Naku Girl! Buti naka labas ka"
Bungad niya sakin.
"Oo naman, Hindi naman ako preso noh"
Sabi ko.
"Anong hindi? Halos ibitay kana nong Walang hiya mong asawa. Ano bang kasalanan mo at kailangan mo ng Death Penalty"
"Daphne"
Saway ko sakanya. Nag order kami ng kape at cake.
"Kamusta kayo ni Erik?"
Tanong ko.
"Ayun, Ayos parin. Linalabasan pa naman"
"Daphne. Ang bastos mo talaga"
Umiral nanaman kasi ang pagka manyak niya.
"Totoo naman eh. Hindi nga nauubusan ng katas"
Napa iling na lang ako. Manyak talaga to.
"Uyy nga pala. San ka galing? Hinanap ka sakin nong loko loko mong asawa"
"Hinanap ako?"
"Oo, Day! Naku galit na galit si gago sakin. Bakit daw hindi ko alam kong nasan ka, baka lang daw tinatago kita. Ang sabi ko naman.. Kung itatago ko siya sayo hindi mo na siya makikita Poorever"
Natawa ako sakanya. Ang dal dal .
Seryoso? Hinanap ako ni anthon, Nag bubunyi naman ako sa tuwa dahil for the first time ay hinanap niya ako.
Pag ka tapos namin dun. unting mall lang ,gala,kain. Yun lang ang ginawa namin.
Hindi ko napansin na gabing gabi na pala. Hinatid ako ni Daphne sa tapat ng bahay namin.
Pumasok ako. Nandito na din yung kotse ni Anthon patay yung mga ilaw. Excited nako ibigay tong Pasalubong ko sakanya Peace offering para sa ginawa ko kagabi. Ang saya saya ko.
Nakakailang hakbang lang ako nang may narinig ako.
Yung tuwa ko biglang napalitan ng sakit.
"Hmmm..s-sige pa... uuuhhh! ... ammmppp... sh!t anthon...aahhhh!"
Masaganang luha ang lumabas sa mata ko.
Ang akala ko hinahanap niya ako, ang akala ko nag aalala siya sakin. Puro lang pala yun akala. Dapat pala hindi na lang ako umasa na Nag aalala siya sakin. Ang tanga ko talaga. Bakit pala siya mag aalala sakin? Asawa niya LANG ako.
Umupo ako sa Sofa namin sa sala at dun umiyak. Wala si Nana, Kaya pala ang lakas nang loob niyang mag uwi dito.
Hinampas hampas ko yung dib dib ko. Sobrang sakit.
"Fvcking Sh!t!... ughhh... ugghhh! Hmmm... G-god! Youre so... uhhmmm so fvcking....ahhh...g-good... Emilyy!"
Sigaw yan ni anthon. Si emily pala yung kasama niya sa kwarto pa namin.
konting tiis pa Almira ... konting tiis pa.
Sabi ng utak ko. Sige, titiisin ko pa hanggat kaya ko pa.
****
