Sanki karanlık bir sokakta tek başına kalmış gibi hisediyorum sesimi duyan yokmuş gibi olanları kardeşime anlatmam mı lazım ? Yoksa daha zamanı varmı çok kararsızım ne yapmam gerekiyor bilmiyorum sesiz bir şekilde gecenin yanına gidip onu uyandırmadan yanına uzandım sesizlikde düşünerek uykuya daldım sabah oldunda yüksek bir sesle uyandık mutfaktan gelen seslerle gece korkan gözlerle gözlerime baktı ona odasında durmasını ve ben gelene kadar çıkmamasını söyledim mutfağa gittimde karşımda Burak hocayı gördüm ama sanki o değilmiş gibi aynı şey bir kez daha olmuştu yanında gittim anda arkamdak bir ses duydum Burak hoca bana "dur" diye bağırdı önüme geri döndümde Burak hoca sandım onun kılığına girmiş kişi yok oldu korkuyordum ama beli etmiyordum herkes uyandıktan sonra çay koyduk ve kahvaltı hazırladık okular olan cinayetlerden sonra bir süre kapandı polisler olanları araştırıyor odama çıktım ve düşünmeye devam ettim geceye söylemekle alakalı hayla içimde teredüt vardı anlatmak mı doğruydu yoksa herşeyi anlatmak mı sesiz ve sakin bir şekilde gecenin odasına gittim bana baktı ve yanına oturdum bir süre sonra konuşmaya başladım
"Gece seninle bir şey konuşmak istiyorum..."
Gece bir süre duraksadı yüzümdeki gerginliği fark etmiş olmalı ama sonra konuştu.
"Tabiki abla ne istersen hangi konuda olursa olsun konuşabiliriz :)"
Konuşmaya başladım
"Bu olanların bir sebebi var sana iki gündür anlatmak istedim ama çok kararsız kaldım."
"NE..bu olanların sebebi ne"
"Gece bir ay önce annemlerin iş gezisine gitti gün... herşey o gün başlamış"
"Annemlerin iş gezisine gitti gün ne alaka abla"
"Annemler iş gezisine gittmeden önce eve bize mum çeşidi yanan bişey bıraktı ve ne zaman kötü bişey olsa yada kötü bişey oldunu hisetsek yakmamız gerektini söylemişti"
"Eee.. yakalım o zaman bence şuan tam vakti"
"Yapamayız..."
"Neden olanlara bak şuan tam zamanı değil mi ?"
"O gece seni mutfakta gördümü sandım o gün mum kayboldu senin kılına girmiş kişi mumu da aldı ve gitti"
"Peki bunların annemlerle ilgisi ne nerden biliyorlar yada biliyorlar sa neden önceden anlatmadılar "
"Olanların annemlerle ve eski hikayeleriyle ilgilisi var daha örenemedik ama annemlerle ve bizimle ilgili"
"Yani tüm bu olanlar annemler ve bizim yüzümüzden mi ? "
"Evet..."
Gece sustu ne diyceni bilmiyormuş gibi kaldı bende sustum ve odadan çıktım tüm bu olanlar geceyi çok etkilemişti korkuyordu onu çok iyi anlıyordum onu sakinleştirmek için elimden geleni yapıyordum içimde korkunç bir his vardı geçmeyen bir yorgunluk sanki herşeyin sonu gelmiş gibi sanki artık hiç bişey eskisi gibi olmiycak gibi tabikide artık hiç bişey eskisi gibi değil ve asla olmaz annem ve babamdan haber yok bizi korusun diye bıraktıkları mum kayboldu gece ben ve diyerleri sonunda ne olcak hiç birimiz bilmiyoruz yine de geceyi korumak artık benim görevim annem ve babam geceyi bana emanet etti ve geceyi herşeyden herkesden koruycam tam bunu derken alt kattan gecenin çığlık sesini duydum hemen aşağıya indim Burak hocalar benden önce gelmişti gördüm manzarayla bende çığlık attım haraket etmek istedim ama olmadı işte tam o an olan oldu....
Arkadaşlar bu kitabı yazmak beni
Çok mutlu ediyor umarım
Beyenirsiniz sizi çok seviyorum..
:)
