Bu yüzük beni her ne kadar korkutsa da sanki görünmez bir bağ ile ona bağlı gibi hissediyor dum. Sanki onu çıkartmaya çalışırsam savunmasız kalmıcakmış gibi hissediyordum. Bu düşüncelerle yüzüğe bakarken yüzüğün üzerinde kesik kesik şeyler yazmaya başla di.
"Normal"
Ne demeye çalıştığını anlamamıştım. Ona olabilecek en kısık sesle sanki kendi kendime konusurcaına fısıldadım.
"Normal olan ne?"
Saniyeler içinde tekarar dan bir şeyler yazmaya başla di.
"Böyle hissetmen normal"
"Nasıl yani?"
"Kitabın son sayfasına bak"
Neden kitaba bakmamı istiyor ki. Anlık kaşlarımı çattım. Ama bunu öğrenmenin en mantıklı yolu kitaba bakmaktı.
Yüzüğün dediği gibi son sayfaya baktım. Uzun uzun bir şeyler yazılıydi. Sabırsızlık ile okumaya başladım
Böyle hissetmen normal çünkü sana kan bağı ile bağlandım. Beni parmağına taktiğin ilk andan itibaren ben senin parçan oldum. Artık istesende benden kurtulamazsın. Emin ol ki sana zarar vermeyeceğim. Hatta tam tersi seni kötülüklerden koruyacağım. Ben senin sandığın sıradan bir yüzük değilim. Benim görevim seni ve soyunu olası kötülüklerden korumak. Bu yüzyıllardır böyle. Sana yoldaşlık yapacağım. Sen gerçekleri öğrenene kadar. İlk başta sana söylemeyi unuttum. Benim adım Acelin . Bana ihtiyacın olduğunda 3 kere "Acelin yardıma ihtiyacım var" demen yeterli.
Kitabı hızla kapattım. Dona kalmıştım. Sanki bu dünyadan soyutlanmıştım. "Görevim seni kötülüklerden korumak" ne demekti bu? Bana kim kötülük yapmak istiyor ki? Ben sıradan bir insanım.
Ister istemez içim ürpermişti. Gözlerim faltaşı gibi açılmıştı. Bir yanım yüzüğe güvenmek isterken öbür yanım bu dediklerinin saçmalığıni yüzüme yüzüme vuruyordu. Cidden hangi tarafim doğruyu söylüyordu?
Zilin çalmasıyla hafif yerimden sıçradım. Kendime gelmek için hafif kafamı salladım. Derin bir nefes aldım ve sınıfa doğru ilerlemeye başladım.
Sınıfa geldiğim de arkada ki yerime geçtim. Önümde oturan iki kişi konuşurken hocanın isminin Elvis olduğunu öğrendim. Hoca ise çoktan içeri gelmiş ders anlatmaya başlamıştı.
🔮
Teneffüs zilinin çalması ile tekrardan geçen tenefüs oturduğum banka doğru ilerlemeye başladım. Ancak koridor da yürürken birinin kolumu tutmasıyla durdum. Kolumu kimin tuttuğunu merak etmiştim. Bu Arion idi. Ona bakmam ile elini kolum dan çekti ve konuşmaya başladı.
Arion: Merhaba Carla
"Merhaba Arion"
Arion: Şansa bak aynı sınıftayiz.
"Aynen. "
Arion: Elvis hoca çok iyi bir hocadır sen nasıl buldun?
"Ben çok sevecen buldum. Tarih öğretmeni olması beni sevindirdi. Onunla iyi anlasacağimi düşünüyorum."
Arion: Tarihi severmisin?
"Fazlasıyla. Peki sen?"
Arion: Bende severim.
"Neden arkadaşlarının yaninda değilsin?"
Arion: Sende benim arkadaşımsın. Beraber okulda gezmek ister misin?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KAYIP MELEZ
Fantasy"Onu güvenli bir yere bıraktım. " Hades derin bir nefes verirken karşısında ki tanrıya baktı ve gülümsedi. "Sadece 4 ay sonra olacaksın baba. Sevdiğin kadından olacak bu bebek. Başladığında savaş, Kraliçe alacak bir darbe. Yumacak gözlerini kendi...
