Zyrhen pov:
Ting~~Tang~~
Saktong tapos na ang last period ngayon ng may tumunog na hula ko ay galing yun sa announcement room.
Lahat ng estudyante na nandito sa room ay huminto sa kanya kanyang ginagawa para makinig sa huling announcement na maririnig nila bago mag summer break.
"Good afternoon to all of the student of Rizal High School,
Each of us has experience many trials this year, but we got through that because of each other's help.
The rest of us will transfer schools because of what they have overcome and finished and will step into a new test.
But no matter where we end up, we should always remember the things we've learned in the past years that we've worked hard for.
Specially in times of weakness and loss of confidence, we should always remember the things that will make us stronger.
I hope one day when you overcome trials in your journey and become successful in life, you will not forget where you came from, thank the people who helped and nurtured you and the people who love you.
Im principal Inocencio thanking all of you for our long journey that we overcome this school year. "
Long message that came from Principal Inocencio. Lahat ng estudyante na nasa silid ay natahimik na parang huminto ang oras dahil wala ni isa samin ang gumalaw. Kahit nasa loob kami ng room ay rinig na rinig namin ang mga taga ibang floor na naghihiyawan, siguro dahil sa mensahe ng principal.
Rinig ko rin yung palak pakan ng mga taga ibang room sa floor namin, kusa akong napangiti dahil siguro kahit gaano pa kabasagulero ng mga yun ay may mga puso parin talaga.
Tao parin naman sila kahit na ganon, at syempre hanga rin ako sa mga salitang binitawan ng principal.
Kahit na araw araw syang stress dahil sa mga report ng mga taga labas tungkol sa ginagawa nilang kabulastugan hindi ko akalain na kaya nya paring gumawa ng speech na ganon.
Nagpatuloy nako sa pagaayos ng gamit ko habang yung iba naman ay naguunahan nanaman sa pag labas ng room at pagbaba ng hagdan, parang mga bata lang.
Matapos mag ayos ng gamit at masiguro na wala na akong naiwan ay lumabas nako ng room tabi lang ng hagdan yung room namin kaya hindi ko na kailangan maglakad ng napakalayo, actually hindi naman talaga malayo tamad lang talaga ako.
Pagkaliko ko para pumunta ng hagdan eh muka na agad ni lia yung bumunggad sakin.
"Wazzup wren" ngiting ngiting sabi nya. Nako ano nanamang meron, ngiti palang nya alam ko nang may gagawin nanaman tong hindi maganda.
"Ano nanaman" bored kong sabi at nilampasan sya para maglakad na pababa ng hagdan.
"Okay you know, love nating dalawa yung pagtra-travel and discovering new things di ba.." di ko na sya pinatapos pa at sumabat nako.
" Pass" alam ko nato, nung last time na sumama ako sakanya ay muntik na kaming mahuli ng mga police, barangay at nang mga humahabol samin na mga gangster na galing sa UGA.
Anong dahilan? Malamang dahil nakipag pustahan sya ng 10,000 tapos nung natalo sya ayaw nyang ibigay pera nya, sinasabi nyang dinaya raw sya at hindi nya daw ibibigay yung pera nya. Nung sinubukan nung isa na kunin yung pera hindi nya binigay at nagkainitan natulak sya nung lalaking kaagawan nya kaya yun nasapak nya yung lalaking kaagawan nya at nagkagulo na.
At dahil dayo nga kami at wala kaming kilala syempre kakampi yung iba sa mga taong kaaway namin at hindi samin kaya wala kaming nagawa kundi makipag habulan. Ang masama meron palang asset that time yung mga police, kaya nung nagkagulo syaka nya sinenyasan mga kasamahan nyang police na i-raid na ung UGA.

BINABASA MO ANG
The Union
RandomThe unexpected things that happened to my life. we all have things that happen in our lives that we don't expected. There are changes that we do not expect that sometimes it is in our favor or not. Everyone is afraid of change because they don't kno...