Paparazzi Taejin/ Vjin (TAMAMLANDI)

Özel Yemek

Hayatın üniversiteye kadar kolay olduğunu düşündüm hep. Sana yardım eden aile büyükleri varsa her iş kolay gelirdi. Ancak üniveristeden sonra gerçekten her işini senin halletmen gerektiğini anlarsın. Bunu fark etmek kötü olsa da gerçek hayata adım attığımı o zaman anladım. Üniversite okurken part time çalışırdım. Sınavlara ve işe yetişmek benim için zor olsa da bunu bir düzene koymuştum. Daha sonrasında yaptığım bu işle birlikte her zaman şanslı olmadığımızı da anlıyordum. Her zaman haber olmazdı. Çalışmak benim yaşamımda hep vardı yani.

Kim Taehyungun evinden geldiğimizde direkt üstümü çıkarıp yeniden duşa girmiştim. Kendi kıyafetlerimi giyip Jungkookla dünü konuşuyorduk. Saçımı kurularken dün gece söylediklerini düşündüm. Hindistan cevizli şampuanı kullandığımda öyle demesi beni baya şaşırtmıştı. Jungkooka onun restoranına gideceğimi söyledim. Gidebileceğini söyledi. Hatta onun için daha iyi olurmuş. Jimin ile kaynaşırken bir yerden çıkan Kim Taehyung olmazmış.   Hah! Tamamen kendini düşünüyordu. Ben gidersem ne olacaktı? Ne yapacaktık? Muhtemelen bir şef eşliğinde yemek yapacaktım ve o da beni izleyecekti. Neden böyle bir şey yaptığını anlamadım. Davet edişine anlam veremedim ancak neler yaptığımı görmek istediğini düşündüm. Günün geri kalanında Jungkook hazırlanıp çıkmıştı evden. Kendim için dizi izlerken yemek yaptım ve gideceğim saate kadar yemek yedim. Sonrasında kalkıp hazırlandım. Biraz heyecanlıydım.    İçinin nasıl olduğunu merak ediyordum. Fotoğrafları elbette görmüştüm ancak içinde olmak özellikle insanların görmediği mutfak kısmını görecek olmak beni heyecanlandırıyordu.  Evden çıktım. Otobüs durağına giderken müzik dinliyordum. Bu sırada Chanyeol aradı, telefonunu açtım.

"Ne yapıyorsun?"

"Hmmm Taehyung'un restoranına gidiyorum. Sen ne yapıyorsun?"

"Ne! Neden gidiyorsun? Haber için mi? "

"Ah, hayır. Evde davet etmişti."

"Oh, anladım... Baekhyunu görürsen benden selam söyle."
Güldüm.

"Baekhyun sana fazla sıcak değildi sanki?"

"İşi gereği öyle yapıyor bence. Baekhyun çok güzel. Onunla olmak istiyorum."   Jungkook gibi o da birisinden hoşlanıyordu. Neden Kim Taehyung'un etrafında olan insanlardan hoşlanıyorlardı ki?

"Pekala. Umarım olursunuz dostum. Sizi desteklerim."

"Sana bayılıyorum Seokjin. Her neyse seni tutmayayım öyleyse. Git bakalım Kim Taehyung'a."

"Sadece yemek yapacağız."

"Aman dikkat edin, mercimeği fırına vermeyin."

"Chanyeol!"

"Tamam, sadece şaka yaptım ya. Görüşürüz."

Telefonu kapattığında gelen otobüse bindim. Boş bir yere oturdum. Ne demek istemişti öyle? Onunla benim aramda sadece...ne vardı cidden? Bir an düşündüm de sonuç bulamadım. Biz tesadüfen tanışmıştık. Üstelik katil şüphelisiyken. Şimdi ise onun restoranına gidecek kadar yakın olmuştuk. Gerçekten Jimine dediğimiz gibi arkadaş mıydık? Kim Taehyung ile arkadaş olabilir miydim ki? Statülerimiz farklıydı, ortamlarımızın alakası yoktu. Tesadüf bizi bu noktalara nasıl sürüklemişti peki? Bunun olmasına biz mi izin veriyorduk? Bundan... şikayetçi değildim. Önceden gözümde sadece Kim Taehyung olsa da şimdi bir arkadaşım gibiydi. Evinde kalıyor, ona yemek yapıyor ve birbirimizle zaman geçiriyorduk. Ancak birbirimizi o kadar iyi de tanımıyorduk. İşe onu gerçekten tanımakla başlamalıydım. Magazinlerin poh pohlanmış haberlerinden değil, insanların söylentilerinden değil, onun ağzından duymak istiyorum kendisinin nasıl birisi olduğunu, neler yaptığını. Evet, aklımdaki tüm soruları silip götürecek en büyük soru buydu. Kimsin sen Kim Taehyung?