After that night kinuha na ni Maddie yung mga gamit nya, may mga natirang damit kaya linagay ko na sa box, I text her boss para ibigay yung gamit ni Maddie.
" Tracy? Chief Executive Officer Mr. Tracy Adriane Barclay " - I said.
" Yes, ikaw siguro si Lucian, nice to meet you Architect Lucian Hadrian Villaforel, I heard so many about you, matalino ka daw talaga at mahilig tumulong ng kapwa " - Tracy
" Tama lahat ng narinig mo " - I said.
" Buti naman, mataas ang expectation ko sayo hindi mo ako binigo " - Tracy
" Good to hear that, nakipag kita ako to give this box, nandyan yung mga gamit na natira ni Maddie " - Lucian.
" I'm glad but hindi ka na dapat nag abala, I can give Maddie new things " - Tracy.
" Kahit ibili mo pa sya ng sarili nyang mundo, I don't care anymore " - Lucian.
" That's great, I can treat her better " - Tracy.
Tumalikod na ako at hindi na nag salita, after makalabas may phone ring, pinapatawag ako ng boss ko for some confirmation about our project. I was happy seeing Amie again, I can clearly see her smile.
" Oyyyy!!! Lucian "
" Amieeee, buti pumunta ka akala ko naman nag resign ka na " - Patawa kung biro.
" Sus, kung gagawin ko yan pano ka na? "
" Tama Tama!! "
" See, so tama nga rinig ko? Break na daw kayo nung Maddie, grabe nga yun " - Amie.
" Well yes tama ka, means single na ako "
" Good day both of you, first of all I want to say thank you and congratulations, tapos na yung project kung makikita nyo lang gaano ka satisfied yung customer you'll be happy "
" Glad to hear that " - Lucian.
" The fact that they inviting us to join there camping tonight, it'll be glad if you both come "
" Well, wala naman akong schedule this night then, g ako " - Amie.
" Mhm " - Lucian.
" Anong mhm? Sasama ka din, wala ka namang girlfriend nag-iisip ka pa "
" Wow, oo na hindi mo need ipa-mukha, sasama ako " - Lucian.
" Bakit nag break kayo? Hindi ka ba nalulungkot? " - Tanong nya.
" Can you see how happy I am ha Amie? Need pa ba ng BIG SMILE? " - Biro ko.
" No not really, pero masakit yun dba "
" Oo naman, nasira lahat ng pangarap ko sa kanya, you know dapat mag p-propose na ako then next year yung kasal " - Lucian.
" Bakit ayaw mong ituloy mga pangarap mo, but not with her anymore I mean like with your family and me.. " - Amie.
" Hindi bagay sayo mag seryoso " - Lucian.
" Hindi naman ako nag bibiro " - Amie.
" Kung hindi, pede ako mag hingi ng favor? " - Tanong ko.
" Sige "
" Pwede payakap? "
. . .
" Bat namumula ka? " - Lucian.
" Hindiii ako namumula kasi yayakapin mo ako, mainit kasi "
" So pwede nga?, Ayos lang kung ayaw mo pwede namang yakapin ko na lang sarili ko " - Lucian.
" Gaano ba katagal? " - ahhhhhhhh, sabay kaming tumawa. I hugged her so tight.
" Wag masyadong matagal ah, baka makita tayo ni Sir "
" Ang kulit mo " - As I hugged her I saw Maddie outside.
" Wait lang ah may titignan lang ako " - Lucian.
" Sige, bilisan mo ah, ala ba kiss.. " - Biro nya.
" Anong ginagawa mo dito Maddie? "
" Kaya naman pala ang lakas lakas ng loob mong hiwalay tayo dahil may kapalit nako " - Sagot nya.
" Ano naman? Bakit naiingit ka ba na masaya na ako at ikaw nag durusa pa din? " - Lucian.
" Bakit naman ako mag durusa, Architect ka lang naman ano ipapamana mo sakin? Papel na may drawing mo? " - Maddie.
" At si Tracy? Isang malaking kumpanya ang nag hihintay sayo tama ba? " - Lucian.
" Oo tama ka "
" Hindi ka ba nahihiya, wala ng tayo pero nandito ka pa din, nang gugulo "
" Ako mahihiya? Wala naman akong ginawang mali na dapat ikahiya " - Maddie.
" Wow big word, sabagay bakit mo naman ikahihiya na nakipag landian ka sa iba sa harapan ko pa " - Lucian.
" So 𝐖𝐡𝐚𝐭 "
" Pwede ba lumayas ka na, nakaka sukang makita ka dito " - Lucian.
" Hindi mo kailangan palayasin ako, lalayas ako kahit hindi mo sabihin "
" Then GO, anlaki-laki ng daan para hindi ka maka-labas "
BINABASA MO ANG
Behind the Tulips
Romance" Lies don't bother me anyway " kung si Elsa hindi na nilalamig, well ako sanay na sa kasinungalingan. Hanggang kailan mo nga ba kayang tiisin ang mga pangloloko na ginagawa sayo? Kaya mo bang mag bulag-bulagan para sa mahal mo? Hi I am Lucian Hadri...
