Gel desem gelir misin acaba çok merak ediyorum çoğu zaman. İçim içimi yerken burası dışında yazacak bir yerim var mı bilmiyorum. Ait hissetmiyorum, sana ait olmadığımı da biliyorum. Ama burası dışında ayaklarım başka yere gitmiyor. Gitmeyecekte sanırım. Hani demiştim ya, "seninle de olmuyor sensiz de." Gerçekten öyle sevgi'li... Gerçekten öyle.
İsyan etmiyorum, isyan etmek ne hakkıma! Sadece kızıyorum, kendime kızıyorum. Bir kez daha yaptım kendime bunu diye öfke doluyum. Bir kez daha çekip gidemedim, bırakamadım, yapamadım diye kırgınım kendime. Ama olmuyor. Anlıyor musun? Yapamıyorum. Yazamıyorum, duramaiyorum. İçim içime sığmıyor. Hiçbir yerde oynamıyor parmaklarım, bir tek burada dans ediyorlar. Hiçbir yere gitmiyor ayaklarım, bir tek sana koşuyorlar. Ama sevgi'li. Ama...
Yapamam, anlıyor musun yapamam.
Yapmak istediğim her an çok kanattın beni. Çok kırgınım dedim, çok kırdın. Herkes için "sorun değildi." Senin içinse canımın canı yandı. Canım yanmadı, canımın canı yandı.
Buraya yazıyorum buraya döküyorum içimi, mesajı attığım an bile anında sileceğimi bilsem bile kalbim öyle hızlanıyor ki... Öyle heyecan kaplıyor ki içimi.
Dün az daha kalp krizi geçiriyordum, gerçek anlamda hemde. Sana içimi dökerken birden gelmeni o denli beklemiyordum. İnanamadım. İnanmıyorum.
Ama yine de sevgi'li. Bana sevginin kaldığını düşünmüyorum. Senin ne sevgin kalmış ne inancın kalmış ne de bana tek bir yudum aşkın.
Sen bitirmiş, tüketmişsin insanlarda bunu. Zamanında bitmiş gitmiş.
Ama en kötüsü ne biliyor musun sevgili. Bunu benim fark etmiş olmam, bunu sana geldikten sonra fark etmen. Ve beni bırakmış olman. Sen katlanamıyorsun artık bu konulara, kaçıyorsun gidiyorsun. Ben sana geldikçe uzaklaşıyorsun. Ben dayanamıyorum, ben dayanamıyorum. Canımın içi yanıyor, canımın canı yanıyor ve yapamıyorum. Neden diyorum, neden ya neden.
Ama sanırım sonum geliyor. Sonum yaklaşıyor. Çünkü çok canım acıyor, çok canım yanıyor.
Sen ne yapıyorsun bilmiyorum.
Dursun zaman.
Gerçekten dursun zaman, bitsin gitsin artık. Sen yoktun, ben ölüyordum. Bu böyleydi ve kabullenmesi en zor şeydi.
Eski halimizi özlüyorum keşke hiç senin hislerini deşmeseydim de hiç aramıza gitmeseydi bu hisler. Çünkü biliyor musun, gerçekten pişmanım. Seninle geldiğimiz şu noktadan pişmanlık duyuyorum. Keşke diyorum keşke böyle olmasaydık. Çünkü yapamıyoruz, biz yapamıyoruz. Neden böyle oldu? Neden?
Kalbimi tek kelimen o denli hızlandırıyor ki. Tek hareketine o denli içim eriyor ve o denli aşkım yüreğimi zorluyor ki anlatamam sana. Asla anlatamam.
Bugün bu nedenle dedim, güzel bir söz söyle diye. Çok anlamlıydı... Senin bu anlamın beni kendine çekiyor, Allah kahretsin. Allah belamı versin ki kendine çekiyor. Uzaklaşmaya çalıştıkça sana geliyorum. Gelmek istemiyorum. Artık istemiyorum. Engel olamıyorum, yapamıyorum sevgi'li.. yapamıyorum.. anla beni. Beni anla ve duy, gör beni gör ve sarıl...
Bir ocak.
