Hiçbirimiz o kadar mükemmel değiliz değil mi ?
Ya da itaatkâr.
Peki ya olmak zorunda bırakılırsak ?
Kabul mu ederiz ?
Yoksa sonunda kadar savaşır mıyız ?
Savaşırız.
Ama biz savaşanları sevmedik.
Sevseydik Seytan'ı sever. Ona tapardık.
Şeytan savaştı, Tanrının sonsuz kudretine inanmamak ve itaat etmemek için.
Melekler savaşmadı.
Kabullendi. Boyun eğdi.
Sadece söz dinledi.
Ve şuan meleklerden mi,
Şeytanlar'dan mı korkuyorsun dersek;
Şeytan.
Sadece şeytan deriz.
Neden mi ?
Çünkü o savaşçı ve isyankâr.
