Papunta na ako sa bahay nina Lucas. Manong Isko drive for me. Gusto sanang sumama nina Mommy but I know they have work. Kaya ako na lang mag-isa pumunta. I assured them na kaya ko. At huwag silang mag-aalala.
Malakas ang tahip ng aking dibdib simula kanina pa. Hindi ko alam kung ano ba ang magiging reaksyon ko kapag nakita ko na si Lucas.
" Ma'am kalma lang po kayo." bigla sabi ni Manong.
Nakita ata na tensyunado ako.
I little smile created on my face.
Tinatahak namin ang daan patungo kina Lucas. Medyo may kalayuan ang bahay nila sa bahay namin.
Nakasuot ako ngayon ng simpleng over-sized shirt at pants sa baba. May dala-dala din akong prutas. Nakasabit sa aking balikat ang bag ko.
Hindi ko talaga maiwasan kabahan sa nangyayari ngayon. Hindi din ako makatulog kagabi sa grabeng iniisip.
My phone beep. I checked it and Mom texted me.
Mommy:
Anak, nandiyan kana ba? I hope you okay. Dont stress yourself.
My heart sinks because of Mom's messages.
Me:
I'm okay Mom. Dont worry.
I tap the sent.
Pinuntahan ko ang convo namin ni Margie, I texted her na kung pwede ipagpaliban muna namin ang project. Malayo-layo pa naman ang deadline nun.
I tap my message to Margie and sent it. She immediately replied to my message. And she agreed marami din naman siyang gagawin na activities.
" Nandito na po tayo Ma'am." Manong declared.
Tumingin ako sa paligid. Isang malaking bahay ang nakita ko. Nakapunta na ako dati sa bahay ni Lucas but its already 2 years ago. Wala namang pinagbago ang bahay except doon sa kulay nito. Modern theme ito.
Unang tingin mo pa lang alam mo na mayayaman ang nakatira.Lumabas ako sa kotse namin.Kinuha ko ang prutas sa loob.
Hindi mawala-wala ang kabang nakapaloob sa akin. Medyo nanginginig pa ang aking tuhod.
May lumabas na dalawag naka uniporme sa bulwagan ng bahay. Baka mayordoma ito. Mga edad 60 na ata itong babae dahil sa medyo may puting buhok ito. Alam ko kung sino ito. Si Manang Salome.
Sinalubong niya ako ng may galak sa kanya mukha at binati. Kinuha ng isang katulong ang dala kung prutas. Binigay ko naman ito sa kanya.
" Magandang umaga po Ma'am Reign!Kumusta ka? Matagal na po tayong hindi nagkita.Natutuwa akong bumisita kayo." Manang said happily.
Niyakap niya ako at niyakap ko din siya pabalik. Tinuturing niya kasi akong apo. Nag-iisa na lang kasi siya sa buhay dahil namayapa na ang kanyang asawa. At mas malala wala silang anak kahit isa.
" I'm okay po Manang. Ikaw po ba? Pansin ko di po kayo tumatanda ah." I teased.
She laughed at me .
" Nakung bata ka, binobola mo na naman ako." she said.
Tumingin ako kay Manang.
" Manang,bibisitahin ko po si Lucas". bigla kong sabi.
Manang look stunned.Nawala bigla ang kasiyahan at napalitan ng lungkot. She look at me with those worried and sad eyes.
YOU ARE READING
Embrace Your Pain
Short StoryEmbrace Your Pain is a short story consist of 4 chapters. Nathaly Reign Serrano is a 3rd-year college student, B.S. in Business Administration. She has a boyfriend, name Lucas Vicente Vargaz, also an college student, B.S. in Architecture. They loved...