Embrace Your Pain

Epilogue

Hi! This is the last chapter of my very short love story (Embrace Your Pain).
_____________________________

Ang buhay ng tao ay hiram lamang. Kung oras na mo na, oras mo na. Wala ka nang magagawa. Hindi tayo ang magde-desisyon kung kailan natin ibabalik ang buhay na hindi naman talaga sa atin. Hindi na din natin maibabalik ang panahon na gusto natin balik-balikan dahil doon naranasan natin ang maging masaya. Hindi natin mapapalitan ang mga nangyaring hindi natin akalaing magagawa natin.

At lalong hindi natin matatama ang mali sa nakaraan dahil iyong mali natin naging parte iyan kung nasaaan ka man sa kasalukuyan.

It's been 3 years ...

I'm already working in our own company. But I'm not the C.E.O. because my father is not retired yet.
And I am now the temporary Head of the Finance Department.

Nagbabasa ako ngayon ng mga Financial reports nang aming kompanya. Sobrang busy ko araw-araw kasi may magaganap na big project si Dad.

Tawag dito, tawag doon. Meeting dito, meeting doon.

Malulula na ako. Dios ko po!

May kumatok sa aking office.

"Get in." I coldly said.

Nakafocus ngayon ako sa aking binabasa. Hindi ko tiningnan kasi alam ko yung sekretarya ko siya.

Pumasok si Mitch.

" Miss Reign, I am informing you that, you have a meeting with our C.E.O. and other stakeholders, at exactly 11: 00 am at the conference hall.

Napatingin ako sa aking reIo. It's already 10:45 am. 15 mins na lang

I sighed.

Niligpit ko ang aking mga binabasa ng maayos and compile it. Tumayo ako sa aking swivel chair.

" Okay, thank you,u Mitch. Magre-ready na ako." I said.

Mitch slightly bows at me at umalis na.

Nagretouch mo na ako para hindi ako mukhang haggard sa harapan ng mga stakeholders ng aming kompanya. I am wearing now a white long sleeve that tucks in my black pencil skirt. May coat din ako para maging formal tingnan. It fitted me so well that showing my curves.

Magp-present lang naman ngayon ang mga nasa Marketing Department. At kung kaya kailangan ako doon.

Lumabas na ako ng office ko. Sinundan agad ako ng aking sekretarya. Lahat sila nakatingin sa aking banda habang naglalakad ako patungo sa elevator.

My office is currently on the 12th floor at ang conference hall ay nasa 16th floor of this building.

Pumasok na kami sa elevator. Mitch presses the number 16 and it automaticallyclosese the door.

Nung bumukas ang elevator, lumabas na kami. Maraming employees ang nakasalubong namin, they greet me and I greet them also.

Syempre, para hindi mapagkamalan na snober heiress.

Pumasok na ako sa conference hall. Medyo napa aga nga ako sa pagpunta kasi yung mga taga Marketing Department ang naabutan ko dito.Mukhang nag aayos sa presentation.

Well,l mas mabuti nang maaga kaysa s  pa VIP treatment.

Umupo na lang ako sa swivel chair kung saan nakatalaga para sa akin. Nginitian ko na lang ang Head nila and cheer them up. Ngumiti din sila pabalik and say thank you.

Makalipas ang ilang minuto, dumating na ang mga importanteng tao sa meeting and last na dumating si Dad kasama si Mommy. I greet them and kiss the cheek of my parents.