အခန်းသည် အတန်ကြာတိတ်ဆိတ်နေ၏။ လီဆာ့ဒူးတွေလည်း နာကျင်လာပြီ။ မျက်စိရှေ့က ခြေဖမိုးဖြူဖြူကလွဲ လီဆာမြင်ရတာဘာမှမရှိ။
" မင်းရဲ့မျက်နှာကိုမော့ခွင့်ရှိတယ် မျက်နှာမော့ပြီး ငါ့ကိုတည့်တည့်ကြည့်စမ်း "
ဂျိန်းနီယာနာရဲ့အသံက ခပ်မာမာပင်ထွက်လာသည်။ အသံနဲ့တင်ကြောက်ဖို့ကောင်းနေတာမို့ လီဆာဘာမှအထွန့်မတက်ရဲပါ။ ဒီနေရာမှာတင် လီဆာ့ကိုသတ်ပစ်နိုင်တဲ့မိန်းမလေ။
အလေးအနက်ဖြစ်နေဟန်မျက်ဝန်းအိမ်များကို လီဆာမော့ဖူးရသည်။ ပထမဆုံးသတိထားမိတာက ဂျိန်းနီယာနာ၏ဝဲဘက်မျက်ခွံပေါ်ကမှဲ့။ ထိုမှဲ့ရဲ့အောက်မှာတော့ နီညိုရောင်အိုင်တွေတည်ရှိတယ်။ လီဆာမညာ။ သေချာပေါက် နီညိုရောင်အိုင်တွေပါ။ ဂျိန်းနီယာနာရဲ့မျက်ဝန်းတွေကလေ ရီဝေသွားစေတဲ့နီညိုရောင်အိုင်တွေ။
" ကြယ်စင်တန်းတွေပေါ်လာတာကို မင်းမြင်ခဲ့သလား "
" ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့ "
ဂျိန်းနီယာနာက သက်ပြင်းချသည်။
" မင်းမှာသိချင်တာတွေ များနေမှာပေါ့ "
" ဟုတ် ဟုတ်ပါတယ် "
ဂျိန်းနီယာနာက ဘာမှပြန်မပြောဘဲ လီဆာ့အပြောကိုစောင့်နေဟန်တူတာကြောင့် လီဆာသတ္တိမွေးကာ ဆက်ပြောဖို့ပြင်ရသည်။
" ကျွန်မရောက်နေတာနီယာနာလို့သိရပေမယ့် အတွေးတွေမရှင်းပါဘူး ဒီနေရာက ကျွန်မနေထိုင်ခဲ့တဲ့ပတ်ဝန်းကျင်နဲ့မတူဘူး ကျွန်မ .. ကျွန်မပြောချင်တာက ကျွန်မကမ္ဘာသစ်တစ်ခုကိုရောက်လာရသလိုမျိုး ..
" ဟုတ်တယ် "
" ရှင် "
" မင်းရောက်နေတာ ကမ္ဘာသစ်တစ်ခုဟုတ်တယ် မင်းနေခဲ့တဲ့ကမ္ဘာနဲ့ သက်တမ်းဆယ်နှစ်ကွာပြီးပေါ်ပေါက်ခဲ့တဲ့ကမ္ဘာသစ် "
လီဆာ ဂျိန်းနီယာနာအား မယုံသက်ာမျက်ဝန်းတို့ဖြင့်ကြည့်မိတော့ နောက်နေဟန်မတူ။ ဂျိန်းနီယာနာဟာ လီဆာ့ကိုစနောက်မယ့်သူမဟုတ်တာတော့ လီဆာသိပါတယ်။
" မင်းခန္ဓာကိုယ်ကိုသတိမထားမိဘူးလား "
" ... "
YOU ARE READING
- 𝐓𝐇𝐄 𝐍𝐎𝐍𝐄𝐗𝐈𝐒𝐓𝐄𝐍𝐓 𝐂𝐎𝐒𝐌𝐎𝐒
أدب الهواة- ထိုစကြဝဠာတွင် စစ်ချီတေးများ စည်သံများ Cosmos ပန်းများနှင့် နီညိုရောင်မျက်ဝန်းတို့က နှလုံးအိမ်အားဖြည့်စွက်သည်။
