თავი 4

83 2 0
                                    

მაგის მერე ერთი კვირაც გავიდა,სანდროს სულ ვხედავდი ყოველ დღე, ჩვენ სამეგობროს დაუბრუნდა, ჩვენებზე ისევ გაბრაზებული ვარ,და ამას ატყობენ გოგოებმა პატიებაც მთხოვეს ბიჭებმაც ამიხსნეს და მაგათი ბრალი არც არის დიდად.დილით ისევ ადრე ავდექი სავარჯიშოდ წავედი,როცა დავბრუნდი ვიბანავე,ვისაუზმე,და მოვემზადე

დილით ისევ ადრე ავდექი სავარჯიშოდ წავედი,როცა დავბრუნდი ვიბანავე,ვისაუზმე,და მოვემზადე

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

გავეადი ოთახში,ანდროც ადგა ჭამა და გავედით.უნივერსიტეტში როცა მივედი ეგრევე ლექციაზე ავედი, უკვე დამაგვიანდა.როცა შევედი ყველას ყურადღება მე მივიბყარი,ცოტა უხერხული იყო,არ მიყვრს როცა ყურადღებას ვიქცევ...დავჯექი ბოდიშის მოხდით,და რატის გადავკოცნე

-სად ხარ ამდენხანს?(რატი)
-შენინიდოტი ძმაკაცი ვერ გამოეტია სახლიდან იმდენი ჭამა(მე)
-სულ როგორ უნდა ჭამდეს,მარა მამენტ მე შევჭამდი ნანას საჭმელებს(რატი)
-მოდი დღეს და შეჭამ შენ რო გიყვარს იმას გავაკეთებინებ(მე)
-დღეს არიცი წვეულება რო აქვს საბას?(რატი)
-უი არა(მე)
-მე მეგონა მარტო მე გავიგე დღეს(რატი)-წამოხვალ?
-კი აბა მაგას გავმაზავ?(მე)გავიცინეთ და მოსმენა დავიწყეთ ლექციის.როცა მორჩა სამი ლექციაც ბავშვებთან ერთად, ჩვენთან სახლში წავედით.ნანამ რაღაცეები გააკეთა...როცა მივედით ისევ შევექცეოდით ყველა საჭმელს,სუფრაზე არაფერი დარჩა ბიჭებმა მისაღებში გადაინაცვლეს,ჯოისტიკების სათამაშოდ,ჩვენ ნანას დავეხმარეთ დალაგებაში.საბამ რათქმაუნდა მითხრა წვეულებაზე...გოგოები  ჩემს ოთახში შევედით, პირდაპირ აქედან ვაპირებდით წასვლა საბასთან,მე გამოვიცვალე

შენი ხმა და თვალები ჩემი ცხოვრებაა ❤️‍🩹Where stories live. Discover now