თავი 7

80 2 0
                                    

ორი დღეა აქ ვარ,და სრული განტვირთვა მოვიწყვე,ვისვენებდი და ძალიან კარგად ვიყავი,ბავშვებს დღეში ერთხელ ვურეკავდი და ჩემს მშობლებსაც,დღეს ანდრო მოდის რო წამიყვანოს, და ხვალიდან გავალ უნში...ჩავლაგდი და ანდროს ლოდინში,სავარძელში ჩავესვენე როცა კარი გაიღო და ანდრო შემოვიდა,ავდექი ჩავეხუტე მომენატრა ეს უზდელი ბავშვი,ვაკოცე და ოთახიდან ჩანთა განოვიტანე,და მანქანაში ჩადო მე სახლი დავკეტე, და მანქანაში ჩავჯექით გზაში ვსაუბრობდით სიმღერებს ვუსმენდით და ნუ მოკლედ ვერთობოდით,როცა ჩავედით გრილოდა, მიყვარს რა ბათუმი ჩემი ქალაქია ბევრ მოგონებასთან არის დაკავშირებული,სახლში როცა შევედი ეგრევე ნანას მივახტი და საჭმელი გამიკეთა და ვჭამე

-აი მართლა რაც ყველაზე მეტად მომენატრა შენი საჭმელებია(მე)
-შეგერგოს საყვარელო(ნანა)ოთახში შევედი ვიბანავე და დავწექი, ტელეფონი შევაერთე დამტენზე, და მიმეძინა.ანდრომ გამაღვიძა სანაპიროზე მივდივართო,და მეც ავდექი ჩავიცვი

და სახლიდანაც მალე გავედით,სანაპიროზე როცა მივედი რათქმაუნდა სანდროც იქ იყო,მე მის და რატის შუაში მომიწია დაჯდომა,და რატის მივეყრდენი

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

და სახლიდანაც მალე გავედით,სანაპიროზე როცა მივედი რათქმაუნდა სანდროც იქ იყო,მე მის და რატის შუაში მომიწია დაჯდომა,და რატის მივეყრდენი

-როგორი იყო წყნეთი?(მარი)
-ძააალიან კარგი(მე)
-ოუ ერთად წავედით (ნინო)
-მართლა არ იქნებოდა ცუდი(ანდრო)
-ზაფხულში რა გავაკეთოთ 10 დღე დარჩა(საბა)
-დაჟე დღეებიც დათვლილი აქვს(მე)სიცილი დავიწყეთ
-აბა ისე როგორ(საბა)
-მე მაგალითად მთა მირჩევნია ზღვა აგერაც გვაქვს (ნინი)
-მართალია(მარი)
-მაგალითად სად?(რატი)
-რაჭა(თოკა)
-მეც მთა მირჩევნია მაგრამ აუზი ასწორებ(მე)
-ოუ ვაფშე რომელიმე სასტუმროში წავიდეთ აქ არის ერთი ბათუმში და იქ დავრჩეთ ცოტახანი მერე რაჭაში მივაწვეთ(სანდრო)
-ეს იდეა მომეწონა(მე)სანდრომ გამომხედა მეც შევხედე და გავუღიმე თავი გვატრიალე და ზღვას გავხედე
-იქამდე ლუკას საფლავზე წავიდეთ ყველა (ანდრო)
-ვაფშე ეხა წავიდეთ(მე)ყველა დაიბნა მაგრამ წამოდგნენ
-წავიდეთ(ყველა)მანქანებში გავნაწილდით და ლუკას საფლავზე წავედით,როცა მივედი5 სიბნელე იყო მაგრამ გვეკიდა ყველა წრეზე დავსხედით და ძველი ამბების გახსენება დავიწყეთ,ლუკასთან ერთად...
-ოუ ის გახსოვთ რესტორანში ვიყავით ლუკას დაბადების დღეზე და ერთი ბიჭი მაწუხებდა ლუკამ რო შეამჩნია ცემა(მე)
-იმ ბიჭის განწარებული კივილი(თათა)
-სანდრომ და ანრომაც არ დააკლეს(ნანო)
-დაუმატეს პირიქით(ნანო)
-ნეტა ეხა ეგ ბიჭი სადარის(მე)
-ისე მართლა სიმპატიური იყო (თათა)
-ოეეე ნუ გაუტიეთ ეხა(თოკა)
-ამათმა ეჭვიანობამ ხო მომკლა(მე)
-ეჭვიანობა იქნება ყურისძირში არ გჭირდებათ ვიღაცა გადამთიელი(რატი)
-დიახ(ანდრო)
-ოუდა საბა და ლუკა რო სულ ჩხუბობდნენ გახსოვთ?(ნანო)
-ამათმა ჩხუბმა ბოლო მოგვიღო(ანდრო)
-და ბოლოს სულ ის იყო მართალი(საბა)
-ეხა სანდრო და რატი არიან ეგრე(ანდრო)
-ესენი მეხუთე კლასის მერე არ გაზდილან(მე)სიცილი დავიწყეთ,სანდროს მზერას ვგრძნობდი და ცოტა არაკონფორტულად ვიყავი.სადღაც ღამის ორ საათამდე ვსაუბრობდით და მერე სახლებში წავედით.

შენი ხმა და თვალები ჩემი ცხოვრებაა ❤️‍🩹Where stories live. Discover now