bolumu atmak icin uyanmanizi bekleyemedim. tamamlar tamamlamaz atmak istedim. gecenki bolume yaptığınız yorumlar için çok teşekkür ederim. yorum sayisini gorunce ve satır arası yorumlarınızı okuyunca o kadar mutlu oldum ki anlatamam. cidden yorumlariniz benim moral kaynagim. hepinizin yorumlarına çok guluyorum. hatta bazen bolumu yazarken su kişi buraya su yorumu yapardı diye aklımdan geçiriyorum. benim için çok degerlisiniz cidden. gerçekten sizi çok seviyorum duygulandım biraz galiba 🥺💗 ayni performansi bekliyorum o zaman ballarim 🥺
-----
Belime sarılan sıkı kollar gülümseyerek gözlerimi açmama sebep oldu. Bebek yüzlü Aylin'im kollarını etrafıma sarmış bir şekilde uyuyordu. Yüz ifadesinden anladığım kadarıyla huzurlu bir uykuydu. Burnumu boynuna dayayarak kokusunu içime çektim. Bir kez onunla böyle uyanıyor olmak beni doyumsuz yapacak ve daha fazlasını isteyecektim. Her günüme bu güzel yüzü görerek başlamak istiyordum.
Rüyasında ne görüyordu bilmiyordum ama yüzünde minik bir tebessüm oluştu. Kolunu mümkünmüş gibi daha da belime sararak beni kendisine iyice yanaştırdı. Kaşlarım şaşkınlıktan yukarı doğru havalanmıştı ve dibimde olan dudaklarına gözlerim kayıp duruyordu. Minik pembe dudakları fazla davetkârdı. Onu şu an öpemeyeceğim için derin bir iç geçirdim. Benden hoşlandığına emindim. Ama o duygularını itiraf edene kadar bir atakta bulunmayacaktım.
Gözlerimi dudaklarından zorlukla çektim. Bu sefer de dün özenle krem sürdüğüm yanaklarına kaydı bakışlarım. O her acıyla sızladığında içimde bir şeyler kopuyormuş gibi hissetmiştim. Aylin'e, kendi öz kızına, nasıl bunu yapabilmişti? Gerçekten psikopatın tekiydi. Ama ona anladığı dilden karşılık verecektim. Aylin her ne kadar karışmamam için çok ısrar etse de hiçbir şey yapmadan durursam kafayı yerdim. Ona yaşattığı acıların daha da fazlasını yaşamasını istiyordum.
Bugün vaktimi Aylin'le geçirmek için Serenay ile olan buluşmayı yarına ayarlamıştım. Aylin bugün okula gitmiyordu ama yarın gideceğinden emindim. Kendim ise ağrılarımı bahane edip gitmeyecektim. Zaten çok acım var desem annem ve Aylin okula gitmemem için beni eve bile zincirleyebilirdi.
Karşımdaki minik bebek gözlerini kırpıştırmaya başladığında uyanacak olduğunu anladım. Dudaklarım yukarı doğru kıvrıldı.
"Günaydın barbie."
Gözlerini tamamen açarak bana kocaman bir gülümseme bahşetti.
"Günaydın."
Kurumuş dudaklarını ıslatmak için dilini gezdirdiğinde gözlerimi bir kez daha aynı yere odaklamaktan alamadım. Bugün diğer günlerden daha çok öpmek istiyordum onu.
"Dudaklarıma mı bakıyorsun pis sapık?"
"Yoo ne münasebet??"
Kıkırdadı.
"Allah Allah bana öyle geldi herhalde." dedi alaycıl bir ses tonu kullanarak.
"Hı hı."
"Madem uyanıksın neden kalkmadın?"
Muzipçe sırıttım.
"Canım buldun incecik beli koala gibi sarmışsın maşallah, nasıl kalkayım?"
Gözlerimle hâlâ belimi saran kollarını işaret ettim. Yanakları kızarırken kollarını yavaşça belimden çekeceği sırada elimle durdurdum.
"Yerleri güzeldi aslında. Ait oldukları yeri bulmuşlar gibi."
