Tuana sabah erkenden kalkar. Kahvaltı eder, kitaplarını masasının üzerine dizer ve bir bir dersleri yeniden gözden geçirir,eksiklerini tamamlar. Her gün olan budur zaten. Ama bu sefer olay farklı. Başka bir şehirden İstanbula taşınan Tuana yeni okula gideceği için heyecan yapar ve bu yüzden dünden beridir anca kitaplarıyla zaman geçirir derslerinden ayrılamaz hale gelmiştir. Çünkü o iyi bir öğrenci ve yeni okulunda her şeyin kusursuz olması gerekiyor. Tüm derslerde iyi olması lazım. Son kontrollerden sonra kitaplarını çantasına koyar,annesi uyanmasın diye parmak uçlarında yürüyerek evden çıkar.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Tuanaların evi)
Tuana burada annesi ile kalıyor. Babası ise yurtdışında çalışıyor. Her hafta eşi ve kızı için para gönderiyor. Neyse...Tuana evden çıktığı gibi okula gider. Okula varınca kafasını kaldırır ve her kesin ona baktığını görür. Aldırış etmez ve başını eğip yoluna devam eder. Etraftakiler ise hem bakmaya hemde gülerek fısıltıyla konuşmaya devam eder. Tuana nihayet 20-25 dakika sonra sınıfını bulur. Kapıyı tıklatır. Öğretmenin "buyrun" demesiyle içeri girer. Girer girmez ayağı kayar ve düşer. O an başını azıcık kaldırır ve tüm sınıfın birden kahkaha atmasına şahit olur. Hemen ayağa kalkar. Oldukça utanır. Öğrenciler öğretmenin "gülmeyi kesin" demesiyle susar,ancak çocuklar dayanamaz sıra partnerleri ile birşeyler konuşup hafif sesle gülmeye devam ediyorlardı. Hatta biri aynen şöyle dedi: -Desene bize eğlence çıktı olm. Çok iyi değilmi yaa,ya da şey...çok aptal? Tüm sınıf duyar tabi. Gülerler. Oğretmen artık bu kargaşaya son vermek kararına gelir ve der: -Çocuklar sessiz olun lütfen,çok ayıp ediyorsunuz.O artık sizin sınıf arkadaşınız.Aranıza almak,sohbet etmek,kibar davranmak yerine yaptığınıza bakın. Saygılı olmayı öğrenin! Yüzünü Tuanaya çevirdi ve ses tonunu kısarak "kızım, sen boş bir yer bulup oturabilirsin" dedi. Tuana başı öne eğik bir şekilde boş bir sıra buldu ve oturdu. Yinede sesler kesilmek bilmiyordu. Bu Tuanayı biraz rahatsız ediyordu ama katlanması gerekiyordu. Sonuçta bu bir ilk değil onun için... Ders zamanı oğretmenin tüm sorularına doğru cevap veren Tuana yine şaşırtmıştı sınıf arkadaşlarını ama bu sefer aptallığı ile değildi tabi. Dersler konusunda çok akıllıydı aslında. Ona niye ezik gibi davranıldığını anlamıyordu. Tabi onun için ola bilir ama insanlar için her şeyin ders,okuma, yazma olmadığını bilmiyordu. İlk ders bitiyordu. Hatta bitti. Teneffüs zamanı. Tuana ise ne konuşuyor ne kantine inip bişeyler alıyor ne geziniyordu. Sınıfta oturmuş soru çözüyordu. Hayattan nasıl zevk ala biliyor böyle? Evet az kaldı çözecekti o soruyu. Biraz daha mantık. Oluyor gibii...Derken sınıftan bir kız... evet evet adı da Büşra, Tuananın yanına geliyor ve konuşmaya başlıyor: -Tuana hanım,size bir şey sora bilirmiyim? Biraz şaşkınlıkla karşıladı bunu Tuana ama başıyla onay verdi. Direk konuya girdi Büşra: -Şey,aptallıkta bu level'le ulaşmak için ne kadar zaman harcadın tatlım?Yok hani ne yaptıysan bize de söylede yapmayalım yaniii Sınıftaki her kes kahkaha atar.Tabi çocuklar dururmu? Hayır. Hepsi bi gaz verir kıza, o da ağzına geleni söyler. Hep bi laf sokma, hep bi kandırıcılık. Tuana haliyle çok üzüldü tabi. Çokta belli ediyordu hatta. Belli ettikçe daha da üstüne gidiyordular sınıftakiler. En sonda yine Büşra denen kız "ay bu aşırı sıkıcı yaa mal gerizekalıı" diyip çıktı sınıftan. Yine her zamanki gibi bir göz yaşı damlası aktı yanağına doğru Tuananın. Hiç önemsemedi ama. Başını eğip soruyu çözmeye devam etti. Hiç sormuyormuydu kendine acaba "böyle ne kadar devam edecek" diye. Hep böylemi olacak? Hep ezilecek mi? Hep onla alay edercesine mi konuşacaktılar? Neyse sormamış olacak ki artık aldırmıyor da edilen hakaretleri. Teneffüs bitti. Her kes sınıfa geldi yerlerine geçti birazdan öğretmen da geldi ve ders anlatmaya başladı. Çok dikkatle dinliyordu Tuana öğretmeni. Anlıyordu onu. Tüm ilgi alanı dersteydi. Ondan başka diğer öğrencilerinse tüm ilgi alanı Tuanaydı. Cidden eğlence çıkmıştı hepsine. Okul bitti her kes çantasını toplarken Ada denen kız geldi Tuananın yanına. Elindeki ıslak mendili attı yere ve dedi: -Kız! Tuana ona söylemediğini sanmış olacak ki cevap vermedi hatta önemsemedi bile onu. Kız sinirlendi -Bana baksana sen!Sana diyorum Tuana hanım hopp pişttt! Duymamak ne mümkün. Sakin bir şekilde kafasını kaldırdı Tuana. Kıza baktı -Şu yerdeki ıslak mendili görüyor musun? Tuana başını aşağı yukarı sallayarak evet dedi -E ne duruyorsun salak! Eğilip alsana! Bana versene! Aptall! Ada'nın sesinden korkan Tuana sakin bir şekilde eğilir mendili alacakken Ada ayağını Tuananın elinin üstüne koyar iyice bastırır. Tuananın canı çok yanıyordur ama belli etmemeye çalışır. Daha da basıtırır kız. Sınıftaki her kes onlara bakıyordu. Gülüyordular Tuananın o haline. Acıyordular ona. Bi anda bir öğretmen girdi sınıfa. Hemen kız ayağını çekti. Öğretmene görünmeden Tuananın saçından tuttu ve başını kaldırdı. Öğretmen: Çocuklar noluyor burda neden evlerinize gitmediniz siz ? Okulu bu kadar mı seviyorsunuz?
Umut: Yok hocam. Tuana bize komik birşey anlatıyordu da o yüzden yanii değil mi Tuana?
Korkunç bakışlarla baktı Tuanaya. O da çaresizce kekeleyerek "evet" diyebildi sadece
Tüm sınıf "görüşürüz" der. Ada son kez Tuanaya bakar "aferin Tuanacık,galiba iyi anlaşacağız" derve sınıftan çıkar.
Tuana da çantasını toplar. Okuldan çıkar eve gelir. Annesinin leziz yemeklerinden yer odasına geçip ders çalışmaya başlar. Küçük telfonunu eline alır. Hay aksi yine donmuştu. Ucuz ve 3 yıldır kullanıyor. Çökmüş haliyle telefon. 5 dk sonra açılır. Biraz gezinir intagramda. Fake hesabı var. Ne yapacak büyük hesabı. Sonuçta fotoğraf çekinmez bile,ne paylaşacaktı? 0 takipçili,300 takipli hesabıyla...evet doğru 300 kişiyi takip ediyor hayranı ilduğu kişiler onlar. Güzel kızlar,ünlüler vesayre işte. Hayranlıkla bakar fotoğraflarına. Kendi kendine düşünür (keşke bende böyle güzel olsaydım) Biraz sonra düşüncelerini kafasından atar ve ders çalışmaya devam eder. Günü böylece bitirir.
Sabah olurr... Tuana alarmın sesiyle hemen ayağa kalktı. Kahvaltısını yaptı ve çantasına kitaplarını koydu. Evden çıktı ve okula doğru yürümeye başladı. Okulun önünde büyük bir kargaşa vardı. Gözlerini büyüterek bakıyordu. O neydi öylee?....
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Çok havalııydı. Tuana ilk kez böyle bir araba görüyordu. İnceledi arabın her yerini. Sonra ağzını kapattı. Boş verdi, umursamazcasına arabanın yanından geçiyordu. Çantası hafif arabaya dokununca hemen alarm vermeye başladı araba. Tuana irkildi. Aniden ses geldiği için çok korkmuştu. Ve işte bu. Arabanın sahibi geldi ve bağırarak konuşmaya başladı
Çağan: Gerizekalııı!Niye dokunuyorsun arabaya? Bu araba kaç milyon dolarlık biliyormusun? Kendini satsan o kadar etmez! Ya çizilseydii haa? Aptall! Defolll!
Tuana:Şey b-ben özür dilerim.
Oradan koşarak uzaklaştı.
Çağan: Yağız bu ezik kim oluyor? Hangi cesaretle benden izinsiz bu okula yeni öğrenci alınıyor?
Yağız:Bilmiyorum. Hani bi düşünsen diyorum. İkimizde okul açıldığından beri ilk kez geliyoruz ya. Nereden bileyim ben kim olduğunu?
