İş Birliği

442 25 3
                                    

Leya taksinin parasını iade etti ve Tuananın yanına geldi. Çok kötü durumdaydı Tuana. Yok oluyordu adeta. Gözleri kıpkırmızıydı.

Leya:Kızım yeter artık gözünde yaş kalmadıı. Ya keşke ağladığının 1/100 kadar onun uçrumda olsan ama değilsin. O da senin umrunda olmamalı!

Tuana:Ben hiç kimseye ,hiç bir şeye layık değilim

Leya:Şşşş sus...

Başını kaldırır kaldırmaz karşısında bir ev gördü. Meraklı bakışlarla baktı Leya'ya.

Tuana:Biz niye buraya geldik?

O kadar fazla ağlamıştı ki sesi kalınlaşmıştı.Konuşmakta da bi hayli zorluk çekiyordu.

Leya:Bu evde kalacağız. Sen daha söylemeden ben cevap vereyim. Merak etme içeri girince ilk işimiz annene babana haber vermek olacak. Onlara bir şekilde burda kalacağını kabullendireceğiz.

Tuana:Ya kabul etmezlerse?

Leya:Etmek zorundalar

Tuanaya göz kırptı. Bir kaç saniye sonra gözünü evin üzerinde gezdirdi bi yandan da sırıtarak.Tuana birşey anlamamıştı ama birşey söylemeye de mecali yoktu. İçeri girdi Leya ile beraber. İçerisi adeta terkedilmiş ev vibe'ı veriyordu.

Leya:Evet sadece küçük bir temizlik ve de büyük bir alışveriş yapmamız gerekecek.

Diyerek gülümsedi Tuanaya bakarak. Tuana pek önemsemedi. Hiçbir şey umrunda değildi. Hemen isteği üzre annesini aradılar.

Leya:Selamlar efenim. Nasılsınız iyisinizdir İnşAllah

Özlem hanım:Selam çocuğum sağol sağol da kimsin sen?

Leya:Efenim ben Tuananın arkadaşı Leya. Sizden bir şey rica edeceğim. Letfen beni kırmayın. Ben Tuanayı çok seviyorum maşşallah o kadar güzel çocuk yetiştirmişsiniz öyle güzel terbiye etmişsiniz ki,ben onu çok sevdiğimden ondan ayrı kalamıyorum biliyormusunuz?

Özlem hanım:Yani?

Leya:Yanisi şu. Ben Tuanayla kalmak istiyorum

Özlem hanım:Olur tabiki kızım.

Leya eliyle telefonun mikrofonunu kapattı ve Tuanaya mutlulukla bakarken "gördün mü izin verir demiştim" dedi. Hemen elini çekti mikrofondan. Hoperlörü açtı gülerek.

Özlem hanım:Annenlerden izin alırsın gelirsin. Kalırsınız birlikte.

Leyanın yüzünün tebessümü gitti bir anda.

Leya:Özlem teyzeciğim. Canım teyzeciğim. Öyle değil. Şimdi bir ev var benim evim. Ben burda kalalım diyorum. Ama hiç hiç hiç merak etmeyin her gün mutlaka sizi görmeye geleceğiz. Değil mi Tuana?

Tuana şaşırmış ne değeceğini bilmiyordu. Bi Leyaya bi telefona baktı. Leyayı devam ettirmeliydi.

Tuana:Evet annecim merhaba. Şey Leya doğru söylüyor geliriz merak etme lütfen izin ver.

Özlem hanım:.............

Leya:Çok rica ediyorum. Lütfen lütfennn. Asla ama asla başka niyetimiz yok. Evde sadece ama sadece ikimiz kalacağız. Başka bir kız arkadaş ola bilir ama fazlası asla olamaz merak etmeyin.

Bizim HikayemizHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin