SON

Ve Son

08.01.2023

Kaybediyorum kendimi. Bir ayyaş gibi sağdan sola savruluyorum. Yoruyor beni sevgilim. Yoruyor beni hayat. Günlerdir beni uyutmayan düşüncelerim başımı ağrıtıyor. Hiç bir ilaç geçirmiyor ağrımı. Sensin o düşüncelerimin sebebi ama sen nereden bileceksin? Benim gibi aciz bir ruhu nereden anlayacaksın?

09.01.2023

Bitiyorum yavaş yavaş. Sevgilim niye düşünmüyorsun beni?  Niye sormuyorsun beni? Niye? Sevmiyor musun beni? Karar ver lütfen. Sevmiyorsan söyle acımı dindireyim. Seviyorsan söyle kederini bitireyim. Korkuyorum duymaktan gerçeği. Biliyorum neler hissettiğini ama korkuyorum duymaya. Korkuyorum terk edilmekten. Kapıları kapalı bir kalbin önünde bekliyorum. Biliyorum. Ama kapalıyken kapılar ve yokken çevremde başka biri içindeyim sanmıştım o kalbin. Sen dememiş miydin sen oradasın diye? Hani neredeyim? Kapının önünde sana yalvarıyorum.

10.01.2023

Korkuyorum burası kalabalıklaşıyor. Benden başka birileri girmeye çalışıyor. Beni alma içeri tamam ama onları da alma. Yalvarırım. Kapında beklerken kapına bile aşık oldum. Ne olur başkasına açma o kapıları. Lütfen.

11.01.2023

Yavaş yavaş pes ediyorum. Bunu söylerlerken bile kalbim sıkışıyor. Sanki devasa duvarlarla çevrili bir odada sıkışmışım da kurtulmak için tırnaklarımla duvarları kazıyor gibi hissediyorum. O kadar çaresiz bir uğraş ki sadece tırnaklarım kırılıyor, etim bedenimden ayrılıyor. Duvara bir resim çiziyorum son umutlarımla. Son dokunuşları kaldı sadece. Son bir nokta koyarsam bitecek bu resim ve ben de duvarlar arasında can çekişmeyi bırakıp özgürce göğe yükseleceğim.

12.01.2023

Bitti.

13.01.2023

Sevmediğimden değil onsuzluğa dayanamadığım için bitti.

20.01.2023

Kendimi toparlamak için biraz zamana ihtiyacım vardı. Tüm bu zaman sonucundan kendi içimde üçe ayrıldım. Bir tarafım o gelirse özür dilerse kabul et diyor. Bir tarafım bitti artık o seni düşünmüyor bile sen de düşünme, acır ama geçer diyor. Bir yanımsa yanına gidip bana tokat atması için yalvarmak istiyor. Elinin o dokunuşuna bile hasret bir tarafım. Ona dokunmanın her türlüsünü kabul ediyor. Yüzüme küfür etse en azından benle konuştu diye mutlu olur. Gerçekten çok büyük bir bölünme. Bu bölünme günlük hayatıma etki ediyor. Etki seviyesi bazen mantıklı kararlar almamı dahi etkileyebiliyor.
Arasıra kendi kendime, bilinçsizce, konuşuyorum. Bazen onun hayaline der gibi küfürler sallıyorum. Bazense yanımda olmadığı için kendi kendime ağıtlar yakıyorum. Çok yoruyor bu beni. Her gün çok uykuluyum. Çok hızlı yoruluyorum. Hiç bir şey yapmak istemiyorum. Ne olursa olsun o gelmezse cümlemiz noktadan sonra devam etmeyecek. Ve biliyorum ki o da gelmeyecek. Bana gururlu diyor. Kendi gururundan haberi yok. Neyse bitti. Elimde fotoğraflarımızın olduğu bir albüm var. Her gün silmek istiyorum ama bir yanımda diyor ki ya bir gün gelir ve sildiğimi görürse. Hala silemedim bu düşünceler yüzünden. Varlığı çok canımı yakıyor. Her baktığımda canım yanıyor. Acı da sevginin bir parçasıymış.

Bu yazının devamını yazmayacağım. Her yazmaya başladığımda canım daha fazla yanıyor. Aslında bu yazıyı yazmaya başladığımda gidişata göre ilerlemek istiyordum ve duygularımın, acının, son bulduğu yerde bitirmek istiyordum ama dayanamayacağım.

Özür dilerim.

24.02.2023

Ahh unutamıyorum. Unuttum mutluyum dediğim an karşıma çıkıyor. Sanki bir o mıknatıs kalbim de demirmiş gibi ona çekiliyor. O kadar saf, güzel ve narin ki kalbimi susturmak için gözlerimde yağmurlar yağdırıyorum. O kadar korkuyorum ki onu başkasıyla görmekten bir tarafım umarım benden daha iyisini bulur derken bir tarafım da onu kimse bulamasın istiyor. Şuan geri dönse her şeyi unutur yine ona sarılırım. Geceleri tekrar uyuyabilmeye başlamıştım ama onu gördüğümden beri her gece gitgide daha fazla uzuyor. Saçlarını kestirmiş. Diyordu "kestirmek istiyorum" ama ben saçlarıyla oynamayı sevdiğim için kestirmesini istemiyordum. Ama artık onun için ben yokum. Belki de çok daha önce yok olmuştum. Böyle de çok güzel olmuş. Tomurcuklanan bir güle benziyor. Kızıl saçları omuzlarına değmeden ucu ucuna duruyor ve boya zamanı geldiğini belli eden diplerdeki kumral saçları kendini gizliden belli ediyor. Ah sözde bir de unutmaya çalışıyorum.

Dönersin umuduyla bekliyorum geceleri ve bu beni yoruyor. Lütfen bana vur. Beni döv. Beni öldür. Ama bekletme. Seni bekleyen ben bile olsam kov beni. Ben gidemem yalnız başıma. Ya bu gönül prangalarıyla tutar beni burada ya da umudum, dönme hayalinle. Lütfen kov beni.