Başa Sar(mafya)

3.

Baba: Bunu duyunca belki benden nefret edebilirsin ama ben...

Melisa: Evet sen?

Baba: Ben... Ben... Ben bir MAFYAYIM

Gözlerimi kocaman açtım. Ne yani ben bir mafya kızı mıydım? Kalbime bir taş oturmuştu sanki. tam babama bağıracakken İçeri Berk girdi ve direk yanıma gelip bana sarıldı.

Berk: İyi misin? Çok endişelendim. Merve,asya ve Oğuz'a bir şey söylemedim.

Melisa: iyiyim...

Baba: Berk te bizim gibi mafya. Ve arkadaşım da.

Berk e korku dolu bir bakış attım. Ondan biraz uzaklaştım. Korkmuştum. Abim, Ezgi,Babamın arkadaşı ve onun oğlu İçeri girdiler.

Baba: Melisa seni öğrendiler. Düşmanlarım seni öğrendiler. Senin artık kendini korumayı öğrenmen lazım. Seni ankaraya gönderdim çünkü seni öğrenmeleri gerekiyordu. Sonuçta sen bir kızsın ve seni zayıf nokta ve boş kap olarak düşünürler.

Melisa:  NE yani ben boş kap mıyım?

Ezgi kollarını göğüsüne bağladı.

Ezgi: Tabi ki de değilsin. Biz kız olduğumuz için bizi güçsüz zannediyorlar. Ama benim bu ellerim çok fazla kirli iş yaptı maalesef. Bunları yapamak zorundayız ki bizden korksunlar.

Ağlamak istiyordum ve bu duyguyu çok uzun zaman sonra hissetmiştim. Çünkü pek ağlamazdım ve birçok şeyi kafama takmazdım. Sonuçta bir sinir hastasıydım. Yani önemli bir şey olmadıkça pek üzülmem. Ama bu olanlara aklım eremiyordu.

Melisa: ben mafya olmak istemiyorum! Birilerini öldürmek istemiyorum! Eski hayatıma geri dönmek istiyorum!

Serumlarımı çıkartıp yataktan kalktım. Tam kapıdan çıkacakken birden durdum. Çünkü son birşey söylemem gerekiyordu.

Melisa: Sakın ama sakın beni bu gangster işlerinize bulaştırmayın!

Baba: Bulaştırmayalım da öl!

Korkuyla yutkundum. Ölmek istemiyordum. Daha çok fazla yaşayacak şeyim vardı.

Baba: Melisa otur konuşmamız lazım.

Derin bir iç çekip yatağa yeniden uzandım.

Baba: Bak melisa seni hayatta tutmak için çok uğraştım çünkü senin doğdun yıllarda tüm mafyaların kızlarını öldürüyorlardı. Birçok gangsterin kız çocukları öldürülmüştü. Seni sakladım çünkü bir kız çocuğumun olmasını çok istiyordum. Seni hiç kimse bilmiyordu. Ta ki bu güne kadar. Seni araştırdılar ve buldular. Ama seni eğittirecek ve büyük bir gangster yapacağım.

Melisa: Ne yani beni sen eğitmeyecek misin?

Baba: Hayır Ezgi'nin kardeşi Serkan eğitecek.

Serkan'a baktım. Adam korkutucu duruyordu ve tam da bir gangstere benziyordu. Bu adam beni mahvedecekti şimdiden anlamıştım. Berk benim korktuğumu hissetmişti ve elini omzuma korktu ve bana sessiz bir şekilde şunu dedi;

Berk: Korkma, hep senin yanında olacağım. Seni yanliz bırakmayacağım.

Biraz rahatlamıştım. Berk bana çok güven veriyordu ve onun yanındayken kendimi çok güvende hissediyordum. Berk rahatladığımı anlayınca bana gülümsedi.

Serkan: Yarın hazır ol. Sıkı bir program seni bekliyor.

Derin bir nefes aldım. Kimse benim sinir hastalığımı bilmiyordu. Aslında bu sinir hastalığımın nedeni bana ilkokulda ve ortaokulda zorbalık yapıyorlardı ve bunu kimseye söyleyemiyorum. Lisedeyken tam taciz edilecekken Berk beni kurtarmıştı. İşte arkadaşlığımız o zaman başladı.